Թղթեր

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Յաւուրս ձմերայնոյ եղեալ ահագին որոտումն յամսեան Ահեկի, որ էր քսաներորդ, եւ զայսոսիկ գրեաց ի Գրիգոր եպիսկոպոսն Մոկաց եւ Մանազկերտոյ, սակս ելոյ եւս անձրեւ սաստիկ:

Կամիմք իմանալ զձիածինն պառաւեալ, ծայրագոյն ծերունւոյն հիբար տարտամեալն, ամոքեալ, թխահերօք զհիքութեանն բերելով ձեւ իգական: Թերեւս եւ Առէս լուծեալ զմակավազեանն հրաշունչ մորուեղ յոքնայածուկ ի դովրացի դովար յեղափոխէ: Որ յերեկեանն ճայթիւն գոռմանն եւ խխնջիւն վրնջելոյ պայթուցեալ պապչեկին լալաւարթիւն ալախութման քաղուն: Ուրեմն նահանջեալ յԱմնոսէ, զՆիսեանն նշանակեալ ցուցակութիւն, երեւակայեր, եւ այն ի կողմանէ տասնեկին եօթն անկեանցն յունականին թուոյ, կամ եթէ ի Թորգոմեան երից եօթն անկեանց եռակի բարդեցելոց Ահկեան: Որում Արտաշէսն Պարթեւ բաղձայր մլոյ մրրկեալ ծխոյ շամանդաղեալ մակաւասար շինից եւ քաղաքաց: Ո~ տայր ինձ, ասէր, զծուխ ծխանի եւ զառաւօտն նաւասարդի, զվազելն եղանց եւ զվարգելն եղջերուաց. մեք փող հարուաք եւ թմբկի հարկանէաք, որպէս օրէնն է թագաւորաց: Եւ զայս ասեն ի վախճանելն իւրում, զոր եւ ի գռեհիկս աւանդեալ գտաք, ողջ լե'ր: