Թղթեր

Երիս պատճառս զմեզ հարկէ սուղ ինչ իմաստասիրել, ո'վ գլուխ քահանայական պարու, ղուղակս յԱրածանւոյ դիմեալ ի մերոյն ծայրէ եթէ եկն բնակեցաւ եւ ոչ ճահաւորեալ ըմբոն ի նախուստ կերտողէ, առ մեզ անիրաւեալ, փախեաք առ ձեզ իրաւադատ կարծելով: Զոր եւ երկրորդն ծայրացեալ նոյն պատկեր պատկանեալ վեհագոյն, դատ մեզ արարեալ, զըմբռնողսն մեր ի բաց մղեաց եւ այլուր զնոսա պատահեաց արբանեկել: Բայց որ ի նոցունց սերք ոչ թողուն զմերս տեսակ իբրու զոսոխս, ոխս իմն կալեալ զկնի մեր, յաճախեն կոտորել եւ բնաջինջ յարմատոց թողուլ: Զոր ոչ զանձին կարացաք վնաս երբէք դիտել առ նոսա. զի մի ոմն խորասոյզ մերոյն հաւու ամփոփեալ, յախոնդիսն պատսպարեալ օթեւանեաց, եւ յիւրն հանեալ սեպհական ամբողջ զնա առաքեաց. եւ այս մանաւանդ երախտեաց արժանի. իսկ զմի միւսոյն մերոյ հաւու աշակերտեալք, ուսան զբոլորն գիտութեան մակացութիւն. եւ ոչ զնոցա եմք ճաշակեալ երբէք ջանիւ վաստակոց` ոչ ի տունս, ոչ յանդաստանս, ոչ ի քաղաքս, ոչ պահապանս մեզ ի գայլոց կամ ի գողոց, ոչ սննդեան, ոչ ուսման եւ յարդարման, եւ ոչ այլ ինչ երախտիս. եւ յիրաւի ոչ ի վերայ մեր հնարաւորել արժանն է, զի եւ ոչ ի հաւու նոցա Քսիւսութրեայ պարառաբար պահեցաք. այլ ի միոյն բաղկացուցանօղ զօրութենէ երէց եմք քան զձեզ, անմեղ, անվնաս, ոչ յարմատոյ օդոյ որպէս դուքդ, ոչ ընդ ձեզ ձեռընդել կամ օտար, եւ ճաշակելով զանդաստանս, դատ արա' մեզ տէ'ր:

Եւ ահա' հարկ առաքեցին, գիտելով զբռնութիւն ձեր արքունական, զի առցես զայդ ամի ամի պատարագ յաւուր ծայրիցն որսողաց զնոսա, զոր ազատեաց Փրկիչն, եւ այլ ոչ պահանջեսցես: Եւ այդ ըստ իւրաքանչիւր թուոյ ի միոյ քուէէ յարաբարդեալ քառեկին, կամ եթէ յերկուց ծննդականաց, կամ եթէ ի քառից երից խորհրդաբար, կամ ի զարմից նախահարց, կամ յընթացից արեգակնային ճառագայթից, կամ տեսիլ նշանակեալ անպարտելի զօրութեանն, կամ սուրբ եւ կենդանաբեր, կամ ի քառից ծնեալ եւ յերկուց յարաբարդեալ հոգւոյ եւ մարմնոյ, կամ սերկեանս ուռկանի արկելոյ ճետք այնոցիկ, որք զսատերսն ընձեռեալ ի փրկութիւնն Փրկչին ընծայեսցին, ողջ լե'ր: