Առ
կարծեցեալ
ոմն
գիտնական,
զոր
յոյժ
տգէտ
գտեայ
եւ
զգիրս
արտաքին
եւ
զԱստուածաշունչ
արտողի
մեկնէր:
Ի
Տրաքոնացիսն
Բիւռոս
Պենտացի
յոքնամրցիկ
մարտուցմամբն
զոչ
նահանջեալն
երբէք
յԱռակլեայ
ընկալոյր
շնորհս.
եւ
ի
պատահել
Պռովթիւնեայ
հասանէ
նմա
ի
ստադին
տագնապել:
Քանզի
սոքա,
մերկամարտիկք
ելով
ըմբշամարտիկ,
վասն
որոյ
երկուցեալ
Տանտաղէս
յանկարծօրէն
ուժգնակի
խանչմամբ
գոռացեալ
զարհուրեցուցանէր
զՊռօնօթեայ,
քանզի
ընդոստուցեալ
ի
վերջ
կոյս
հայէր
ի
Տանտաղէս.
վասն
որոյ
դարձեալ
յաղթէր
Բիւռոս
Պենտացի:
Բայց
քեզ
գերապանծ
պանծալովդ
ըստ
Նարկիսեայ
յորսոց
դարձեալ
պատահեսցի
աղբիւր
կամ
ըստ
Նեկտառեայ
տրամախոհութեանն
պատառումն
վիմի:
Որոյ
արտաքոյ
սպիացելոյն
մակագրեալ
առաքինութեանն
սքանչանս
Եւկլիւդոսի
առ
եզերբն
Նեղոսի
անգիտանալ
եւ
յանվարժիցն
իմաստից
իմաստասիրութիւն
ուսեալ:
Բայց
ե'կ
դու
առ
Տիւռռենացին
Ագնետիս,
որ
չափու
հասակի
զծառսն
վարկանէր
ընդ
ինքեան
կաշկանդել,
զի
այնու
ձգեսցէ
զերկայնութիւն
հասակին
աճեցուցանել.
զոր
կրէր
յանկար
կարծիցն
զՄենեդրոսին
ըղձումն,
որ
ի
վերայ
ծովուն
Սիկիլիացւոց
սերմանել
տենչայր,
թեթեւ
ոտս
զինքն
կարծեցեալ
ունել.
յոմանց
գովեստիւ
պատրեալ
եւ
զԱքինոսին
զամահիսն
մղել
առժամայն
զորդւոյն
Բէլոտրոսի,
որ
առաջի
Թէոպոմպոսի
թագաւորին
Ղակեդոնացւոց
ի
ձեռն
գրաւու
դնէր
առհաւատչեայ,
եւ
հեծեալ
ի
շամբուշն
կրէր
զարժանն:
Բայց
ուրումն
Միդեայ
հանդիպեալ
քեզ
եւ
իբրեւ
զխոյն
ի
սանէն
խլրտացուցեալ
եւ
զօրէն
Պէլիասայ
տարացուցիւն
պատրեալ:
Այսպէս
քեզ.
թուէր
ինձ
եթէ
զԱստեղանտեայ
զվազսն
թափ
առեալ
ոտիւք
քեզ
պատահեալ
Պոմպենէս
եւ
պարգեւեալ
խնծորիւքն,
որ
յԱստղկանէ
շնորհս,
եւ
հոլովիւք
ի
խաղսն
անդամաբեկսն
պատրեալ
ուրեմն
ամաչէր:
Բայց
եթէ
պատճառես
այժմ
իբրեւ
զօդիս
եւս,
զի
մի'
զինւորիցիս
ընդդէմ
մեզ,
զեզն
եւ
զձի
ի
միասին
լծեալ,
սակայն
գտցի
քեզ
Պաղէմիդէս
եւ
զՏեղեմաքոս
կալեալ
ի
պատճառս
զենման,
զի
զգաստասցիս:
Բայց
ահա'
զգուշութիւն
քեզ
բաղխոհութեամբ
ստուգեսցի,
զի
մի'
զՊովղեկրատեան
հայցեսցես
փորձանս
եւ
մի'
զմատանին
ի
ծով
ստորանկեալ
պակասեսցի,
քանզի
ոչ
ըստ
բախտին
Պովղեկրատեայ
ի
ցանցս
հարեալ
ձկանց
դարձեալ
արտաբերեալ
գտցի:
Այլ
թէ
պարտ
է
ոչ
հասելոցն
հասեալ
կարծել,
զիա՞րդ
հասելոցն
հաւանել
անհասիցն:
Ասեն
ի
գռեհիկս
թէ
մուրցացի
ոմն
զկանափ
մետաքս
կարծեալ
ի
Թրակացիս
տանէր
վաճառել.
եւ
ոմն
մեղու
օծեալ
զքարինս
ասրորակս
ի
Պաղեստին
վաճառել
փութայր
իբրու
զռետին.
եւ
ոմն
զբուս
եւ
զասրատակս
ըմբռնեալ
առ
լեռնոտամբն
Կասբեայ,
շրջեցուցանէր,
բազէ
զնոսա
կասկածեալ:
Իսկ
մերձ
առ
մեզ
ելոյ
ոմն
գորտ
գտեալ
ի
Վերիացւոցն
կողմանէ
ասեն
ապախտ
արարեալ
եւ
ի
Կոթ
գաւառին
Գեղամայ
ձայնէր,
ձուկն
զնա
կարծելով,
զի
գնեսցեն.
որոյ
ստանձնեցուցեալ
բառնան
նմա
յարտակիտելոցն
կողից
կարկատուն
կեմովքն
կաշկանդեալ:
Բայց
թէ
պարտ
եւ
հաճոյ
ոմանց
թուեսցի,
որք
հռետորացն
են
մանկունք,
առակականս
ինչ
շարամանել
սակս
տարագրական
եւ
խորթիցն
խուզման
վերաստեղծական
մակամտածական
տարախոհութեամբդ
յեղջերուաքաղսն
եւ
յուշկապարիկսն
յածման,
զոր
ի
դէպ
մեզ
թուեսցի,
ոչ
միայն
յեղջերուաքաղս,
այլեւ
փղաքաղս
եւ
ուղտաքաղս
զլուծմունսդ
կասկածեմ
գոլ:
Եւ
առ
այս
ի
ճահ
եղեալ
մեզ,
բայց
որք
ի
մեղուացն
անծաղիկս
ձմերայնի
հայցէ
մեղր,
եւ
յօդեաց
առանց
ճարակոյ
ստիպեն
կաթն,
եւ
ի
ծովու
առանց
նաւուց
եւ
ուռկանից
կամ
կարթից
ըղձան
ղուղակս
ճաշակել,
զիա՞րդ
ոչ
գիտես,
եթէ
զոր
ոչն
է
ծնեալ,
ոչ
է
ժառանգ,
եւ
զոր
ոչն
է
գնեալ
կամ
աւարեալ,
ոչ
է
ծառայ:
Սապէս
որք
ոչ
են
մրցեալ
ներկուռ
վերծանութեամբ,
ոչ
ենթադատութեամբ
բաղդատին
եւ
ոչ
ստորաբաժանեն,
եւ
որ
ոչն
մակաւասար
ենթակային
տրամախոհի,
զիա՞րդ
տնօրինաբար
բաժանէ,
քանզի
արհեստն
ի
վերայ
կայ
ենթակային,
ապա
որքան
արհեստ
արհեստից
եւ
մակացութիւն
մակացութեանց:
Քանզի
ըստ
օրէն
հիւսանց,
եթէ
ոչ
ստորանկեալ
զծառսն
ի
մայրից
ինքեան
խոնարհեցուցանէ
եւ
պարունակեալ
յարմարեսցէ
ճախարակին,
ոչ
զնա
գահաւորակ
կամ
յաթոռս
յարամանեալ
գործիցէ.
զի
ոչ
եթէ
միայն
ներքոյ
աչացն
կամ
ձեռին
զնա
ընկալցի
ստորադասեալ,
այլ
եւ
ոտին:
Այսպէս
եւ
ոսկէգործք
եւ
դարբինք
եւ
որք
զվէմսն
կոփեն:
Եւ
արդ
որք
զայսոսիկ
խոկան,
մեծի
լսողութեան
ունին
պէտս
եւ
աւագ
աչօք
շուրջ
հայել
եւ
այս
այնոցիկ
որոց
ի
հոգւոյն
ձիր
ընկալեալ
է
ըստ
շնորհին.
եւ
բազում
հոգ
եւ
կրթութիւն
եւ
ջան,
եւ
որ
գրէ
ամենայն
կենցաղական
հոգոց
բարով
մնայ
ասացեալ:
Եւ
արդ
պարտ
է
մեզ
սարսափել,
ի
Դաւթեան
նուագերգութեան
Սաղմոսէն
զարհուրել,
զոր
միշտ
առաւօտուն
երգեմք,
զի
յոյժ
սարսափելի
մեզ
թուի
ընդ
արիւնահեղսն
համարել,
մանաւանդ
եթէ
կորուսեալս
եւ
կործանեալս,
որ
զսուտսն
բարբառեն:
Զոր
աղաչեմ
անհակամիտաբար
ուղղել
զքեզ
յայսպիսի
թեւակոխութեանց
եւ
պարապել
ճշմարտութեանն
եւ
զհետ
երթալ
աւանդութեանց
հարցն,
ապ՚եթէ
ոչ,
զկնի
այս
հակաճառութիւն
ի
մէնջ
գտցես
հռետորական
ճարտարասանել
զՊիւթագորայն
եւ
զՄանինտոսին,
զի
այնու
պատկառեալ
մանկանց
ճեմարանին
զգաստացեալք
զուղղագոյն
խոկասցեն
խուզմունս.
եւ
այս
այսքան: