Թղթեր

Պաղէտին Աղէկտրացի, որ մերձ առ Եւնոմիոսն զարգացեալ երաժշտէր, ի Պոլեպոնտացիսն չու արարեալ, ի կացրդի Դեմետրեայ երգէր երգ ոչ մերկ` այլ արգալիական մորթովք արջառոցն: Փողս պղնձիս ինն եւ տասնեկի եւ զիւրն երգ ձայն վերտառեցեալ առոգացուցանէր լայնելով. երգ հաւեղն եւ քմազարդիւն ընդ ռնգունսն հոսեալ հնչէր հարթ երկնի. եւ ի փողոյն տրոհեալ զօրէն ճարտարկանն ճռուողեալ հրաշացուցանէր զհանդէսն: Բայց Դեմետրի յայս հայեցեալ, զիւրն կամեցեալ ցուցանել նշանս, վերշարժիկ դողմամբ շարժեցեալք երկիրն: Եւ իմացեալ Պաղէտնայ զայն ազդումն, սկսաւ յանկարծ կաքաւել ոտամբն. եւ թնդիւն դաբման ոտիցն զմիմեամբք ՚ի զկարծրէ կօշկացն կրնկան կայծակունս թափեալ փայլակնակերտ զտեսողացն կափուցանէր զաչս: Բայց Պաղէտին պատուեալ ՚ի Թոմացւոց ժողովէն, եւ ձիր ոսկւոյ նմա շնորհեալ ամի ամի եւթանց հազարաց, ոչ եւս դարձեալ կամեցաւ դառնալ ի տեղի իւր: Այս քեզ սակս կուրիդ երաժշտի իմաստասիրեցի, զի մի' դարձցի ի տեղի իւր, այլ այլուրեք տնօրինեսցի ի քէն նախախնամեալ, զի զօրէն Պաղետինայ տօնեսցէ Դեմետրի ի ժողովին Թոմացւոց, ողջ լե'ր: