Թղթեր

Միշտ տռփումն փափագման ըղձման իմոյ ոչ թողու յագել պատուիրանօքն Աստուծոյ, վասն զի լոյս են եւ ոչ իբրու զգալի լոյս, մանաւանդ որ կրէ զկնի իւր զստուերն, կամ եթէ ի հոլովս իւր շրջաբերութեան երբեմն հեռանայ եւ երբեմն խոնարհի եւ յաղթահարեալ տայ միջոց եւ տեղի տունջեան իսկ նսեմացուցանել զմեզ: Վասն որոյ պատուիրանի Տեառն միշտ եւ ցանկ զյաւէտն եւ զմշտնջենաւորն յինքեան կրէ շարաբարձեալ զվսեմականն եւ զվճիտ լուսափայլութեանն ներգործութիւն, վասն որոյ անբիծս եւ ղամբարափայլս զառ ի յինքեան մերձեցեալսն պայծառացուցանէ:

Զայսոսիկ եւ այլուր զմեզ խրատէ աստուածայինս այր խոկալ յօրէնս Տեառն ի տուէ եւ ի գիշերի. հաստատագոյնս զառ ի յինքենէ վարդապետութեան տրամախոհութիւն կամ մակացուս զմեզ առնել սեւեռագոյն տիրապէս խոստմանն, զի ստուգապէս զմիացականն եզրակացութեան ծայրութիւն հասելոց ի տունջեան ոչ միայն շատանալ , այլ եւ ի գիշերի զնոյն մտաւ ածել եւ որոճել ստորաբաժանմամբ հանդերձ եզրակացութեամբ պատճառաւ: Մխիթարականս իմն եւ յուսացուցիչ դարձեալ խոստանայ այսպիսւոյ առաքինութեանց հետեւողաց. այն ասէ իբրու զտունկ գեղաշիտակ բազմոստեայ յոքնասաղարթ ի գնացս ջուրց ի ժամանակի տայ զպտուղ իւր եւ տերեւ նորա ոչ երբէք թառամեալ եւ խամրեալ թափեսցի թարշամեալ: Եւ զայս յոգունց մեզ ճահաւորել ոչ դժուարին է տարացոյց քեզ մերձ դնել. վասն որոյ ի նախուստն իսկ խնդրէ ի մէնջ. Քննեցէ'ք զգիրս եւ զտէք զիս:

Արդ զայսոսիկ զբոլորն զմտաւ ածեալ, ոչ երբէք դանդաղիմ. վասն որոյ տենչացայ մանկանն մարգարէախաղ մարգարէի մակստացական զնորայն մատենի մակացութեան հանճար մանաւանդ զիմոյն Յովհաննու ըստ հոգւոյն հօր եւ փոխանին Յիսուսի այն, որոյ անուն ստուգապէս ստանձնեալ ոսկէհուռն ունել շրթունս, զի զմաքուր եւ զյստակ առանց նիւթոյ զհուրն ի հրաշալի իւրոյ մտածութեանցն արտաքս բերեալ իբր ի քրայէ: Այսբար մեզ զմիտսն, որ քօղարկեալ կայ ի մէնջ, ծածկեալ եւ խրթնացեալ ի խորինս ոսկրուտ եւ անուտելի, զայնոսիկ իբրեւ մանկանց կերակուր յարմարեալ արբուցանէ մեզ կաթն: Վասն որոյ բանս հայցէ ի քէն զմեկնութիւն Երեմիայի մարգարէի, զոր գրեալն է Ասողնկայ երջանիկ ծայրագոյնն ծերոյ շնորհել մեզ: Եթէ տակաւին մնասցես ի կենցաղումս, ստուգութեամբ տացուք դարձեալ ի ձեռս քո, ապ՚եթէ առ Տէր երթալով, ըստ հարցն հարկաւոր կրից ոչ պատկառիմք ի քէն. ողջ լե'ր: