Թղթեր

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Առ տէր Գրիգոր:

Աւադիկ առաքեցի քեզ գոշ գեղեցիկ, գերունակեալ յենթակայէն, ճախարակեալ մանուածոյ, այլ մեծ քան զսանսն Թեսպռոդեան. մակաւասար է եւ սանին Ափռոդիտեայ, որ կայ կառուցեալ ի վերայ եռոտանւոյն գագաթան կնոջ անդրւոյն ի ստադին: Յիշեմ աստանօր եւ զՊէլոպեան, յորմէ խոյն յօշեալ խլրտանայր, իսկ Պէլասն արտահանեալ եւ ոչ եւս երեւէր: Զիա՞րդ զայսոսիկ քեզ` մեզ պարտ է յիշել, որ ոչ էր սան, այլ սկաւառակ կամ իբր զբաժակ. վասն որոյ լռեալ ի սանիցն յոգնագոյն բերել քեզ այժմ ի ճահ ոչ կամեցայ, այլ զի զայս այլուր երբե'մն իմաստասիրեալ գտցես մեր: Բայց պտուղ պարառեալ զիւրն աթոռակ եւ զտեսիլ շրթանն ցուցանէր զտարազ սանի: Եւ այս` այսքան. ողջ լե'ր: