Թղթեր

Անցք ստուերի է փառք մարդոյ,
Հոլովի յար որպէս անուոյ.
Տարբերի նման հողմոյ,
Մինչ անկցի ի գուբ տղմոյ

Մարդոյ աւուրք որպէս խոտոյ,
Եւ փառք նորուն նման ծաղկոյ,
Ցամաքի խոտն ի խիստ տապոյ,
Թափի ծաղիկն ի սուտ պատուոյ:

Մարդն է զէտ ծառ, կեանքն է արատ,
Մահն առ արմին եդեալ հաստատ,
Օր մի առնէ զնա կենատ,
Տանի յատեան վեհին ի դատ:

Մարդն է գերի մահուն չարի,
Թէեւ իցէ Սամփսոն արի,
Շրջաբերէ որպէս ջորի
Աղալ զերկանս ի յաղօրի:

Ի Դալիլայ չար պոռնկէն
Խաբօղ մարմնոյ հեշտութենէն
Եօթնեակ գիսոյ զօրութենէն
Զրկի մեղօք, լինի անզէն:

Է գարշահոտ չար գիճութիւն,
Քսակ աղբոյ եւ նանրութիւն,
Թէեւ մարմնով իցէ արթուն,
Հոգւովն ի մեղս է միշտ ի քուն:

Հետք արծուոյ ոչ ճանաչին,
Երբ ի յօդդ թեւօք թռչին,
Եւ ոչ նաւուց շաւիղք յայտնին,
Նոյնպէս իմա' զկեանս մարդկային:

Փառքն է անիւ հոլովական
Միշտ վարուվեր տարբերական,
Բաղդն է նման կոյր աղջկան,
Տայ զպատիւն անզանազան:

Կայսրն Զենոն յորժամ լուաւ,
Թէ ի մարտի զօրք իւր պարտեաւ,
Ասաց թէ մարդն որքան եւ լաւ
Թէ խաղալիկ տեառն բնաւ:

Կեանքն մարդոյ իբրու երազ
Զտեսանօղն առնէ տնազ,
Ոչ տայ յագուրդ թէեւ նուազ,
Այլ սորի միշտ իբրու աւազ:

Զէտ պղպջակ է փառք մարդոյ,
Շուտ շիջանի դիպմամբ հողմոյ,
Կամ փքով լի նման տկոյ
Ասղան ծակիւ պայթեցելոյ:

Որ հետեւի փառաց մարմնոյ,
Նա ընթանայ զհետ հողմոյ,
Կամ որպէս խոզ ի մէջ տղմոյ
Հրճուի նորին ի գարշ հոտոյ:

Շիթ բերանոյ է կեան մարդոյ,
Եւ կամ կաթիլ մի ի դուլոյ,
Մէտ նժարից մի ի կշռոյ,
Որ վերջին մասն է չափոյ:

Կամ որպէս ցօղ առաւօտեան
Քարշի ծագմամբ արեգական
Կամ ջուր գետոյ շուտ անցական
Եւ ջուր ծովու յորդ ծփական:

Սարդի ոստայն է կեան մարդկան,
Որ թէ դիպի օդ մահական
Եւ կամ զեռուն ինչ ճանճական
Խզի շուտով ծուենական:

Է ձու քարբի ըստ երեւման,
Բայց միջի ջուրն է թունական,
Յորմէ ելեալ օձ իժական,
Խայթել իսկոյն մահ տայ դաժան:

Մարդու կեանքն է դիւրանց մրրիկ
Ներհակ բախմամբ զէտ փոթորիկ
Վայրկեան ժամու տեւէ փոքրիկ,
Անյայտ լինի յետ այնորիկ:

Յայսմիկ կիտոջ, յոր ջանալի
Զյաւիտենականն ստանալի,
Որոյ երկն է թէպէտ լալի,
Բայց վայելումն յոյժ բերկրալի:

Գործով բարեաց սերմանելի,
Ջուրբ արտասուաց ոռոգելի,
Վերնոյն շնորհօք հուրբ տածելի
Զարդիւն պտղոց յառաջ բերլի:

Հաւատն է հիմն այսորիկ տան,
Յոյսն նեցուկ սիւն ամրական,
Սէրն առաստաղ ծածկողական,
Վայելքն է մէջ ուրախական:

Խոհեմութիւն շրջապարիսպ
Յամէն դիմաց առնէ զզիսպ,
Արդարութիւնն հաւասարօղ,
Ողջախոհ կեանն աւել մաքրօղ:

Աղօթքն է այս տան բանալի,
Պահքն է ամրոց անմատչելի,
Ողորմութիւնն է մառան լի,
Շտեմարան ցորենալի:

Մկրտութիւնն է մաքրարան
Աղտից մեղաց ջնջողական.
Դրոշմն օծումն անուշական
Պարգեւ Հոգւոյն աստուածական:

Պատարագն է խրախճանական,
Որ է ընթրիս արքայական,
Ոյր կերակուրն անուշական,
Մարմին արիւնն է տեառնական:

Ներ յայսմիկ տան դատ եւ իշխան
Քահանայից կարգ պետական,
Իսկ տանուտէր եւ տիկին տան
Սուրբ պսակն է ամուսնական:

Իսկ թէ ի գործ տնտեսական
Լինիցի ինչ սխալական,
Ապաշխարանքն արդիւնական
Բաւարարումն քաւչական:

ՎԵՐՋ