Առ
վեստն
Վահրամ,
որդին
իւր:
Վարժողական
ներտրամադրութիւն
մակամտածական
բաղդատութեամբ
երկպատիկ
ի
քէն
հայցէ
բանս
իրաւացի
ինձ
վարկանիլ,
մանո'ւկ
դու,
նախ
ելոյ
եւ
ապա
բարւոք
ելոյ:
Արժանապէս
բաղկացուցանօղ
եւ
արծարծօղ
եւ
մակացու
ենթակայի
յարհեստ
պիտանացու
տածեալ
վեհագոյնն
խոկման
ի
բարիսն
մոլորեցուցիչ
եւ
ի
վատթարագունէն
քեցեալ
տռփմանէ:
Հպատակ
եղեալ
ի
հուսկիցն
կարծեաց,
եւ
յանուսումնութենէ
արիական
ջանիւ
նահանջեալ,
եւ
յատտիկեցի
կրթմունսն,
մինչ
տակաւին
յանտիական
տիս
հասեալ,
ի
տէրունեան
ճեմարանին
զարգանաս:
Րակերտեալ
րաբունական
եռանձնեան
կոչմանն
եւ
հայրենի
աւանդութեանն
պատահեալ
բախտի
հուպ
քեզ
յենթակայէ
եղեալ
բոլորն
եւ
ի
կատարմանէ:
Առասանութիւնս
Պիւթագորեան
եւ
Պղատոնական
եւ
Ստագիրացւոյն
իբրու
զստինս
դիեցեալ,
մինչ
ի
տարերս
տակաւին
տարբերէիր,
տենչացեալ
ըղձայի
քեզ
արբուցանել
անդանդաղ:
Մեծագոյն
ձիր
քան
զոսկի
եւ
քան
զականս
եւ
զբոլոր
բաղկացեալ
նիւթ
զդա
կապտեալ
յոքնական
առաքինութեամբ,
ի
մի
հաւաքեալ,
ընձեռեցի
քեզ
աննախանձ,
եւ
անդուլ
ոչ
հանգեայ
երբէք.
եւ
փոխարէնս
հայցեմ
ի
քէն
զաւանդութիւնն
մեր
ոչ
մոռանալ
երբէք
եւ
զփոյթ
սիրոյն
առ
Քրիստոս
Աստուած
մեր
եւ
զլոյս
ճրագի
նախնւոյն
մերոյ
ոչ
շիջուցանել
զՊարթեւին
ասեմ
քոյոյ
հաւուն: