Առ
արքեպիսկոպոսն
եւ
առ
տէր
Գրիգոր:
Զանհամեմատ
հարթութեան
եւ
զանարդակ
թեւակոխութեան
բոլորն
մակացութեան
ծայրի
քումդ
խոկման,
ծե'ր
սուրբդ
ծաղկեալ
կուսական
ալեօք,
զգիծ
մակերեւակեալ
տառի
յոքնաբեղուն
բարդեալ
յինքեան
ներածութիւն
ստորոգութեան
ընկալայ:
Եւ
կոպորական
իմն
սղեւորեալ
կասկածանօք
կարծեաց
պշնեալ,
ընդ
աղօտ
պշնելով,
փանաքիմաց
խուզմամբ
սուղ
հասեալ
հազիւ
հազ:
Մակաւասար
վեհագոյն
աստուածաբանական
ձիրս
առատութիւն
այսոքիկ
հրաշաբանական
արհեստք
մակացութեան
իրաւապէս
քեզ
ընձեռել
ձիր
շնորհի
եռակի
բաժանմամբ.
նախ
յենթակայէ
ունել
ընդունելութիւնն
բաղկացութեանն
գերաբնապէս,
երկրորդ
ջան
մրցման
առաքինութեան
անյագաբար,
երրորդ
մաքրեցելոց
բոլոր
ախտից
եւ
մեռուցանելոյ
զմարմինդ
ի
քեզ:
Երեւակայեալ
յոքունցն
մակացութեան
իմաստք,
իբրու
սրատեսական
ի
տունջեան
ի
դիտանոցէ
բոլորն
երեւեալ
իրողութեանց:
Եւ
արդ
զի
բանս
զքեզ
երիւքս
այս
կահաւորեաց
լինել
մակացու,
բե'ր
այսուհետեւ
զարդարն
եւ
զճշմարիտ
իմաստութիւն
Յիսուսի
այրականին
սերտութեան,
յորմէ
ամենայն
յառաջ
եկեալ
շարժի,
ի
վերայ
այսր
բերեալ,
արասցուք
զսա
յարաբարդեալ
ի
վերայ
եռակին
մակակառոյց
կերտացուցեալ
քեզ
շնորհ,
որով
փայլեցուցեալ
քառիցն
մակացութեան
մակացեալ
ի
մակաբարձեալ:
Որով
մատակարարեալ
յանզգածիցն
արտակացար
եւ
արտակացուցեր,
պատուելով
զքառեակն,
պատուեցար
ի
միակէն,
յառաջ
շարժեալ
անբաժանաբար
ի
քառեակն:
Քանզի
յեռանկիւնացն
ծնանի
քառանկիւնին,
եւ
քառանկիւնին
ծնանի
յեռանկիւնիսն
միակի
եռանկիւնոյ
բաղկացութեան
եւ
զօրութեան
եւ
բաղկացուցանօղ
քառանկիւնեացն.
եւ
անդուստ
բոլորն
անկեանցն
ի
նոյն
պարառեալ
գոյ
գոյացողականին
սկիզբն,
վասն
որոյ
քեզ
ընդարձակագոյն
շնորհեցաւ
ճեմարան:
Զայս
պատուեալ
ոչ
անտեղի
թուիւր
ինձ
Պիւթագորոսին
եւ
ոչ
Կռիտասայ
գիւտ
մարգարէական
իմն
հոգւոյ
տեսչութիւն:
Այսոքիկ
սուղ
ինչ
քեզ
այժմ
առ
ի
մէնջ
իմաստասիրեսցի,
ողջ
լե'ր:
