Թղթեր

Ընկալայ զգիր քո, սրբազանդ վարդապե'տ. ունէր զայս պատճէն բանից, եթէ կարօտէի տեսանել զքեզ եւ եկի յԱմբերդ, առաքեալ ի մանկամիտ արքայէ: Մանուկ ասելով Հոգին բարբառի ի ձեռն իմաստնոյն. վա~յ քեզ քաղաք, վասն զի թագաւոր քո մանուկ է. բաւական է բանդ:

Գրեալ ես թէ արքայն մեր զառաջինն վերջին առնէ եւ ապաշաւանօք գայ ի լաւն. զայսպիսիս գործելով, ոչ մանկանդ է տիոց խակութեան կամ անիմաստութեան, քանզի հռետորական կրթութեամբ զարգացեալ. բայց պատճառ աւերածոյ աշխարհիս մեր ըստ մեղաց մերոց պատահեաց մեզ, քանզի մեղաք Տեառն Աստուծոյ մերոյ:

Բայց իմա ' տագնապ տարակուսանաց եւ ատելութիւն դորա եւ բոլոր նիւթումն կորստեան ոչ այլ ինչ եթէ ոչ սրտմտութիւն Տեառն Աստուծոյ, որ նախ քան զբոլորն ընկալայ զամենայն նետս եւ զքարինս կոծողաց, եւ կեամ կիսամահ եւ աղքատացեալ, ակն ունելով ողորմութեանն Աստուծոյ, ողջ լե'ր: