Յիշատակարան. Մասն I (1763-1767)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Էհաս առ սրբազան Վեհս մեր թուղթ ՚ի Մարտի ամսոյ մէկ յԱռաջնորդէ սրբոյն Պետրոսի Առաքելոյ Մատին վանիցն, որ ՚ի Սասունս, եւ մահսար մի ՚ի ժողովրդականաց թեմի նորին, գանգատ զՊաղտասար Աբեղայէն Հզուեցւոյ (որ յանցելումն ամի ընդ բաղիշեցի Կարապետ վարդապետին եկեալ ՚ի սուրբ Աթոռս ՚ի Նոյեմբերի ԺԷ, որպէս ասացաք անդ, ունելով զմահսար ՚ի ժողովրդոց Հզուայ Քաղաքին, զի առնիցէ սրբազան Վեհն զնա Առաջնորդ Կոնոնոսի եւ Ատոմեանց վանիցն, որ եւ եղեւ եւ գնաց), Եւ էր գանգատ նորին այս, թէ Ատոմեանց վանքն է ընդ ձեռամբ վանիցն իմոց ՚ի բնէ, այլեւ Կոնոնոսի վանքն եւս էր ընդ ձեռամբ մերով մինչեւ ՚ի ժամանակս լուսահոգի Ղազար Կաթողիկոսին, բայց նա առեալ ՚ի մէնջ ետ Աբրահամ վարդապետին, որ այժմ վախճանեալ է եւ Պաղտասար Աբեղայն զտեղին ունիլ կամի: Որ եւ շինեալ է յինքենէ զսուտ մահսար, եւ ՚ի Բաղէշ խորհրդով Կարապետ վարդապետին զսուտ կնիքս եդեալ ՚ի վերայ նորա, եւ եկեալ յայդր առ սրբութիւնդ խաբէութեամբ առեալ է զԱռաջնորդութիւնս երկուց վանիցն: Եւ թէ ինձ ո'չ հաւատաս, յղեա' զմի ոք ՚ի ծառայից քոց զի տեսցէ եւ եկեալ պատմեսցէ քեզ: Կամ թէ` գրեա' եւ զերկոսեանս ՚ի միասին տար յայդր եւ ճշմարտութեան բանիցն հասու լեր: Եւ սրբազան Վեհին ծանուցեալ զխաբէութիւնս զայս, եւ ո'չ նմա հաւատալ կամեցաւ ընդ փոյթ, այլ գրեաց ՚ի պատասխան մահսարին զթուղթ առ Հզուայ քաղաքի ժողովուրդսն, որոց նախ յանդիմանութիւն վասն ստապատիր եւ հակառակ միմեանց մահսարագրութեանցն, որ ո'չ միայն յիւր աւուրս, այլեւ ՚ի ժամանակս լուսահոգւոյն: Եւ ապա պատուէր` զի նոր եւ հաստատուն մահսարով զՅարութիւն վարդապետն եւ զՊաղտասար խաբեբայն յղեսցեն ՚ի միասին ՚ի սուրբ Աթոռս, զի յերկոցունց բերանոյն զճշմարտութիւնն ստուգեալ, ըստայնմ առնիցի զիրաւունս, եւ Առաջնորդութեամբ դարձուսցէ:

Թուղթ եւս առ Յարութիւն վարդապետն, ըստ վերոյգրեցելոյն, զի ընդ Պաղտասար Աբեղային եկեսցեն ՚ի միասին ՚ի սուրբ Աթոռս:

Թուղթ եւս առ սրբոյ Աթոռոյս նուիրակ Ստեփաննոս վարդապետն, վասն գործոյն իւրոյ բանք եւ պատուէրք:

Որք ՚ի ձեռն թղթաբեր երկուց փայեկացն յղեցան առ առաքօղն նոցին Յարութիւն վարդապետն. ՚ի Մարտ ամսոյ Ե:

Օրինակն որոց տեսցի ՚ի մեծ տետրոջն, յաւելի թուղթն, որ ՚ի մէջ ՃՁԶ եւ ՃՁԷ համարաց թղթոցն: