Յիշատակարան. Մասն I (1763-1767)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Տիգրանակերտու Քաղաքի փաշայն, կարի յոյժ զզուեցեալ ՚ի յայտնագոյն լրբութեանց եւ համարձակութեանց չար Ախթարմայիցն, յաւուր միում ինքնին յանկարծօրէն անկեալ էր ՚ի վերայ եկեղեցւոյ նոցա բազմութեամբ զինուորաց եւ հասուցեալ նոցա զմեծագոյն չարիս ածեալ, զբազումս ՚ի նոցանէ ՚ի կապանս եւ ՚ի խստագոյն հարուածս եւ ՚ի տանջանս եւ զոմանս եւս մահացուցեալ եւ զյոլով տուգանս ՚ի նոցանէ առեալ եւ զֆռանկ պատրիսն ՚ի Քաղաքէ անտի վանեալ եւ զսաստիկ հրամանս եւ զպատուէրս ՚ի վերայ եդեալ Ախթարմայիցն, զի մի եւս միւսանգամ համարձակեսցին երեւեցուցանել յինքեանս զաղանդն Ախթարմայութեան: Եւ յայսմանէ` բազումք ՚ի նոցանէ եկեալ էին առ առաջնորդն եւ ասացեալ նմա զմեղայ, դարձեալ էին ՚ի կրօնս սրբոյ եկեղեցւոյս Հայաստանեայց: Բայց եւ ժողովրդենէն հայոց առեալ էր փաշայն զսուղ ինչ տուգանս, վասն անհաշտ խռովութեանն, որ հանապազ լինէր ՚ի մէջ նոցա եւ Ախթարմայիցն: Վասնորոյ գրեալ էր Առաջնորդ Քաղաքին Կարապետ վարդապետն առ սրբազան Վեհըն զթուղթ եւ խնդրեալ էր գրել առ ժողովուրդսն զմխիթարութիւն վասն տուգանացն եւ զսաստ վասն օրինազանցութեանց ինչ: Զսոյն եւ նուիրակն էր խնդրեալ:

Ուստի` զթուղթ գրեաց առ նոսա սրբազան Վեհըն, մխիթարութիւն վասն սուղինչ վշտակրութեանցն եւ պատուէր եւ խրատ, զգուշանալ յաղանդոյ Ախթարմայիցն եւ վասն օրինազանցութեանց սաստիւ կանոն եւ պատուէր` որպէս եւ ՚ի յՕգոստ. Թ գրեցաւ:

Առ Առաջնորդ Կարապետ վարդապետն գրեաց վասն այսր, զոր եւ առ նա յղեաց:

Եւս առ նուիրակ Պետրոս վարդապետն, վասն այսր: Եւ վասն Ուրհայու Առաջնորդի տալեացն (որ յիշեցեալ է ՚ի Մայիսի ԻԲ) յորմէ զմասն ինչ առեալ էր(ՃԷ): պատուէր` զի զմնացեալն եւս առցէ: Եւ զի` Պատրիարգն սրբոյ Երուսաղէմի վասն պատճառի ինչ, զոր յետոյ ասելոց եմ, յղեալ էր սրբազան Վեհին զԱջահամբոյրս, զոր Երուսաղէմայ նուիրակ Գաբրիէլ պետն, ըստ գրելոյ նորին տուեալ էր նուիրակին մերոյ: Վասնորոյ` գրեաց առ Գաբրիէլ վարդապետն ՚ի պատասխանի այնր աղագաւ, շնորհակալութիւն: Եւ նուիրակին եւս վասն այսր. եւ զի զերբ աւարտելն գործոյն ծանուսցէ: Օրինակ հասարակ թղթոյն ՚ի բոլորագրահամար տետրոջն է յերեսն ՄԾԴ, ՄԾԵ: Որք յղեցան ՚ի ձեռն ուխտաւորաց ոմանց ՚ի Նոյ. Դ: