Անտիպ քերթուածներ

ՀՍԿՈՒՄ

Կես գիշերը անցեր է,

Ցուրտ հով, ոչ աստղ, ոչ երկինք.

Մտքերս կ՚ըսեն՝ - թափառի՜նք,

Հոգիս հանդարտ ու ծեր է։

Ցուրտ հով. ոչ աստղ, ոչ երկինք.

Միայն հեռուն, անյարիր,

Ուր նայուածքս չի հասնիր,

Գիտեմ, հոգի մը կայ- Ինք...

Ի՛նքն է, գունատ աչքերով

Հպարտ աղջիկն այն, աւա՜ղ,

Զոր իրիկուն մը խաղաղ

Սիրեր եմ խոր, խոր սիրով։

Ու ծառի մը տակ հսկայ,

Հոգիս՛ դողով մ՚ահագին՝

Համբուրեր է իր   հոգին

Յետոյ լքեր... Եւ ահա՝

Մշուշներէն հեռակայ,

Իր սեգ, գունատ աչքերով՝

Մութ գիշերին մէջ գալով,

Հոգիիս վրայ կը խնդայ։

Օ՜, չի գիտեր, չի գիտե՜ր,

Թէ ի՜նչ հովեր անցեր են

Այս աւերակ հոգիէն,

Աչքերըս դեռ չէ՜ տեսեր։

Հոգիիս վրայ կը խնդայ...

Ցուրտ հով, ոչ աստղ, ոչ երկինք.

Մտքերս կ՚ըսեն - խոնարհի՜նք.

Հոգիս՝ հանդարտ կը սգայ...