ՑԱՒՈՏ 
   
    ԳԻՆԱՐԲՈՒՔ
  
 
   
    Ի 
   
    զո՜ւր 
   
    աչքերս 
   
    կը 
   
    նային
  
 
   
    Կապոյտ, 
   
    անդորր 
   
    երկնքին,
  
 
   
    Ի 
   
    զո՜ւր 
   
    նուագն 
   
    այս 
   
    տարտամ
  
 
   
    Կ՚օրօրէ 
   
    զիս- 
   
    պէտք 
   
    է 
   
    լա՜մ...
  
  
  
 
   
    Արցո՜ւնք, 
   
    արցո՜ւնք 
   
    այն 
   
    աչքին,
  
 
   
    Ուր 
   
    զղջումներ 
   
    կը 
   
    յածին...
  
 
   
    Ցաւոտ 
   
    հոգւոյն՝ 
   
    երգն 
   
    է 
   
    թոյն.
  
 
   
    Ահ, 
   
    լռութի՜ւն, 
   
    լռութի՜ւն...
  
  
  
 
   
    Դիակի 
   
    մը 
   
    պես 
   
    տժգոյն,
  
 
   
    Հեք՝ 
   
    ինչպէս 
   
    է 
   
    բուն 
   
    անբոյն,
  
 
   
    Պէտք 
   
    է 
   
    երթայ, 
   
    մոլորիլ,
  
 
   
    Ճամբուն 
   
    վրայ... 
   
    Չմեռնի՜լ
  
  
  
 
   
    Մահով 
   
    մը 
   
    վատ 
   
    ու 
   
    դիւրին,
  
 
   
    Ուր 
   
    ցաւերը 
   
    կը 
   
    մարին,
  
 
   
    Այլ 
   
    տառապի՜լ, 
   
    ու 
   
    խնդա՜լ,
  
 
   
    Իրիկուն 
   
    մ՚ալ 
   
    խենթենա՜լ...
   
    ։
  
  
  
 
   
    12 
   
    ՆՈՅԵՄԲԵՐ...