ՑԱՒՈՏ
ԳԻՆԱՐԲՈՒՔ
Ի
զո՜ւր
աչքերս
կը
նային
Կապոյտ,
անդորր
երկնքին,
Ի
զո՜ւր
նուագն
այս
տարտամ
Կ՚օրօրէ
զիս-
պէտք
է
լա՜մ...
Արցո՜ւնք,
արցո՜ւնք
այն
աչքին,
Ուր
զղջումներ
կը
յածին...
Ցաւոտ
հոգւոյն՝
երգն
է
թոյն.
Ահ,
լռութի՜ւն,
լռութի՜ւն...
Դիակի
մը
պես
տժգոյն,
Հեք՝
ինչպէս
է
բուն
անբոյն,
Պէտք
է
երթայ,
մոլորիլ,
Ճամբուն
վրայ...
Չմեռնի՜լ
Մահով
մը
վատ
ու
դիւրին,
Ուր
ցաւերը
կը
մարին,
Այլ
տառապի՜լ,
ու
խնդա՜լ,
Իրիկուն
մ՚ալ
խենթենա՜լ...
։
12
ՆՈՅԵՄԲԵՐ...