Անտիպ քերթուածներ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԵՐԲ ԿԵԱՆՔԻՆ ՄԷՋ ՔԱԼԵՐ ԵՍ...

ՏԿՆ. Ն. Գ. ԻՆ

Աչքեր, աչքեր, սո՜ւրբ աչքեր,

Մշուշապատ ու անդորր...

Հոգիդ՝ երազ, մութ ու խոր,

Պատրաստ թռիչքի դէպի վեր... ։

 

Պատանի ես, աշխարհին

Աստղերն ու ծովը միայն

Ու գիշերները անձայն՝

Շուշան սրտիդ կը խօսին։

 

Ճերմակ է դեռ ամէն բան.

Ոչի՛նչ պղտոր, ոչի՛նչ մութ.

Դեռ երազկոտ բիբերուդ՝

Պատկեր չունի Մահն անբան։

 

Ու կ՚երազե՜ս, կ՚երազես-

Հոգիդ կարօտ մ՚է անհուն.

Գիշերներուդ մէջ անքուն՝

Աստղերուն տակ կ՚աղօթես...

 

Եւ իրիկուն մը կու գայ,

-Երբ կեանքին մէջ քալեր ես-

Ուր աչքերըդ կը գոցես,

Ձեռքըդ՝ դատարկ սրտիդ վրայ... ։

 

ՊԱԼԸՔԷՍԵՐ, 3 ՆՈՅ. (1923)