Գիրք վաստակոց

Ա՛ռ զպառպռին ծաղիկն, 'ի կուզէն թափեա եւ չորացո 'ի շուք տեղի, եւ լից զինքն 'ի քարեայ բղուղ կամ 'ի ճառայ, եւ լից 'ի վերայ հին անուշահամ գինի եւ մունֆախդէճ, ըստ որքանութեան ծաղկիդ. եւ թող որ թրջին եւ միաւորին ընդ իրեար. եւ ապա 'ի բաց աման լի՛ց, եւ աղէկ թրեա ձեռօքդ՝ որպէս հայս, եւ զբաղարջիկս արա, եւ չորացո 'ի շքի եւ պահեա. եւ երբ մուստառին ժամն գայ, թրջեա յիւրմէ գինեաւ, եւ 'ի մուստառով կարասն լի՛ց: