Գիրք վաստակոց

Թէ կամիս որ քաղցր եւ անոյշ լինի շողգամն, զհունտն 'ի մունֆախդէճ գինին 'ի թուրջ դիր երեք օր, եւ ապա ցանեա, նա զերդ շաքար լինի: Եւ զինքն երկու հետ ցանեն 'ի տարին, մէկ յաշունն եւ մէկ 'ի գարունն. եւ 'ի փորելն զգետինն՝ կամ աղբ խառնեա կամ յարդ, եւ ապա ցանեա:

Եւ եթէ կամիս որ բողկն մեծ լինի եւ գեղեցիկ, երկու թիզ փոս արա վարսամով, եւ յարդ եւ հող լից սակաւ մի, եւ սատրեա, կամ զհունտն անդ դիր. նա բողկն ցըցին օրինակաւն լինի: Եւ որ զբողկին հունտն ծեծած եւ ջրխառնած խմէ, զփայծաղն հալէ. եւ զկեղեւն տիմետ 'ի վերայ փայծղանն դնել՝ զփայծաղն հալէ: Եւ ինքն զստամոքսն սրբէ, զսէվտայն խաղաղեցուցանէ, զգոզն յորդորէ, եւ զպլղամն նօսրացուցանէ, զմաղձն վարէ, եւ 'ի վերայ աղէկ բերէ. եւ զկանացիքն արձակէ. եւ որ 'ի սէվտայէ նեղհոգուկ եւ թալուկ ունենայ, խաղաղեցուցանէ, զբնական ցանկութիւնն յորդորէ. եւ յիւր ջրէն ԻԴ տրամ խմելոյ տայ, թոքացաւի օգտէ. զթուխմայն հաշէ: Եւ ո՞րչափ գովեմ երբ գովելի է. զի ով առնու զջուրն նորին եւ զձեռսն օծանէ, եւ զօձն բռնէ եւ զկորն, նա չկարէ խայթել. եւ թէ ոք զբողկն 'ի վերայ կորի դնէ՝ սատակի: Եւ իւրն ահոկն այս է, որ զակռայքն եւ զձայնն աւերէ: