ՏԵՍԻԼ
Բ.
ՆՈՅՆՔ,
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
եւ
ԿԻՐԱԿՈՍ
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Բարեւ…
բարեւ…
ԹՈՎՄԱՍ,
աթոռէն
ելնելով
Բարի
եկար,
պարոն
ատամնաբոյժ,
հրամմեցէք,
նստեցէ՛ք,
ի
՞
նչպէս
էք,
աղէ՞կ
էք:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Փառք
Աստուծոյ,
գէշ
չեմ…
(
Մեկուսի
)
անօրէն
կին:
(
Բարձր
)
Հրամանքնի՞դ:
ԹՈՎՄԱՍ
Ի՞նչ
ըսեմ…
մենք
ալ…
մենք
ալ
աղէկ.
բան
չկայ,
փառք
Աստուծոյ,
միայն
թէ
մեր
տիկինին
ակռաները
չգիտեմ
ինչու
այսքան
շատ
կը
ցաւին…
Կիրակոս,
սուրճ
բեր…
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Շնորհակալ
եմ…
չեմ
ուզեր…
ԹՈՎՄԱՍ
Տարիէ
մը
ի
վեր
է
միշտ
կը
ցաւի:
ՍՈՖԻ
Առաջուց
ալ
կը
ցաւէր:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Ակռայի
ցաւն
ասանկ
է:
ԹՈՎՄԱՍ
Ցերեկն
այնքան
շատ
չցաւիր
որքան
որ
գիշերը:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Այդպէս
է,
գիշերը
կը
սաստկանայ:
ԹՈՎՄԱՍ
Հրամանքնիդ
ուշ
մնացիք,
ո՞ւր
էիք,
բաւական
սպասեցինք
ձեր
ազնւութեանը:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Իմ
ազնւութիւնս
ակռայ
քաշելու
գացած
էր,
անոր
համար
ուշացաւ.
թէ
որ
գիտնայիր
ազնւութեանս
գլուխն
եկած
փորձանքները…
ինչ
եւ
է…
ԹՈՎՄԱՍ
Այսօր
կ'երեւի
որ
շատ
յոգնած
էք.
քանի՞
ակռայ
հանեցիք:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Հարիւր
կնկան
ակռայ
քաշեցի,
տասը
էրիկ
մարդու:
ԹՈՎՄԱՍ
Աստուած
բազկիդ
զօրութիւն
տա
յ:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Ամէն։
ՍՈՖԻ,
մեկուսի
Ի
՜
նչպէս
սատանութեամբ
կը
խօսի
մեր
ատամնաբոյժը:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ,
մեկուսի
Ի
՜
նչպէս
վարպետութեամբ
հիւանդ
կը
ձեւանայ
տիկինը:
ԹՈՎՄԱՍ
Կրնա՞ք
ինձի
զրուցել,
թէ
ի՞նչ
բանէ
յառաջ
կու
գայ
այս
ցաւը:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Շատ
պատճառներէ,
ո՞ր
մէկն
ըսեմ,
թէ
որ
մէկը
քրտնած
ժամանակը
ոտները
հողմին
դէմ
վերցնէ,
ակռայի
ցաւ
կ՚ունենա
յ:
ԹՈՎՄԱՍ
Մեր
տիկինը
ոտները
հողմին
դէմ
չվերուց,
հէ՞…
տի
՛
կին…
ՍՈՖԻ
Ոտներս
հողմին
դէմ
ի՞նչ
գործ
ունին:
Տէր
ողորմեա՜…
խե՞նդ
ես…
ինչ
ես:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Կրնայ
ըլլալ
որ…
շատ
ջուր
խմելէն
ալ
ըլլա
յ
…
ծառերն
անգամ,
որ
ջրոյ
կարօտութիւն
ունին,
թէ
որ
արմատէն
ջուրը
պակաս
չընես,
ան
ալ
կը
փտտի…
ուր
մնաց
որ
ակռայ
մը…
ասկէ
առնելով
կրնամ
ըսել,
որ
շատ
ջուր
խմելն
ակռայի
կը
վնասէ:
Բայց
ասիկա
Եւրոպայի
բժիշկներուն
կարծիքին
դէմ
ըլլալով,
կը
ջրեն:
ԹՈՎՄԱՍ
Կը
ջրեն…
կը
ջր
ե
ն…
իրաւունք
ունիս…
հայրս
ալ
կ՚ըսէր
որ
Եւրոպացիները
ծառերը
շատ
կը
ջրեն…
անկէ
միտքս
մնացեր
է:
Եկուր
տե՛ս,
որ
մեր
տիկինը
շատ
ջուր
ալ
չխմեր:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Կրնայ
ըլլալ
որ…
(
Մեկուսի
)
Սուտերը
կը
հատնին:
(
Բարձր
)
Ատամնաբուժութեան
քիչ
մը
տեղեակ
ըլլալու
էիք,
որ
կար
ե
նայիք
հասկնալ…
թէ
որ
մէկուն
սիրտը
նեղի
ու
չկարենայ
ուզածն
ընել,
ակռայի
ցաւ
կ՚ունենա
յ:
ՍՈՖԻ
Ը՛հ,
ո՜հ,
ո
՜
րքան
կը
ցաւի:
(
Մեկուսի
)
մարդ
համոզելը
էրիկ
մարդերու
տրուած
է:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ,
մեկուսի
Խարդախութիւնը
կանանց
առաջին
ձիրքն
է:
(
Բարձր
)
Կրնայ
ըլլալ
որ…
թէ
որ
մէկը
քսակին
մէջ
ստակ
ունենայ,
ակռայի
ցաւ
կ՚ունենա
յ.
ինչպէս
որ
հիմակուան
երիտասարդներուն
շատը
այս
ցաւէն
չեն
ազատիր.
մի՛
նայիր
որ
իրենց
հագուստը
կապուստը
տեղն
է.
միշտ
այս
ցաւն
ունին,
երբեմն
կը
սաստկանայ,
երբեմն
կը
մեղմանայ:
Այս
օրերս
շատցեր
է
այս
ցաւը.
մեր
դրացի
կօշկակար
պարոն
Նիկոդիմէոս
Նաբուգոդ
ո
նոսորեանցին
կինը
տիկին…
տիկին…
անունը
չեմ
կրնար
մտաբերել…
տիկին…
տիկին…
տիկին…
տիկին…
տիկին…
լեզուիս
ծայրն
է…
տիկին…
տիկին…
տիկին…
տիկին…
նորելուկ
անուն
մ՚է…
ի
նքը
քառասուն
տարեկան
է…
տիկին…
տիկին…
ԹՈՎՄԱՍ
Թող
մնայ
անունը…
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Վերջապէս
անոր
ալ
ակռաները
կը
ցաւին,
եւ
ինչպէս
որ
յայտնի
է,
աւելի
երիտասարդներուն
ակռան
կը
ցաւի
՝
քան
թէ
ծերերուն…
ծերութեան
ատեն
խիստ
քիչ
ան
գ
ամ
կը
պատահի…
վասնզի…
ԹՈՎՄԱՍ
Ծերերը
ակռայ
չունին,
ըսել
կ՚ուզէք:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ,
մեկուսի
Ինչպէս
համոզելու
է.
(
Բարձր
)
վասնզի
մարդս
քանի
որ
ծերանայ,
ակռաներուն
զօրութիւնը
կը
պակսի,
եւ
այն
ատեն,
փոխանակ
ցաւելու,
հասուն
տանձերու
պէս
կը
թափթփին:
(
Մեկուսի
)
Ժամանակն
ալ
կ՚անցնի:
ՍՈՖԻ,
մեկուսի
Պարահանդէսի
ուշ
պիտի
մնանք:
(
Բարձր
)
է՜հ,
պարոն
ատամնաբոյժ,
կ՚աղաչեմ,
որ
ժ
ամ
առաջ
սա
ցաւն
անցընենք,
վասնզի
ժամը
կ՚անցնի:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Ահա
եկայ.
քիչ
մը
յառաջ
եկէք,
որպէսզի
ուշադրութեամբ
նայիմ:
(
Տեսարանին
առաջը
կու
գան
)
Բաց
բերանդ
(
Ցած
առ
Սոֆի
)
Ի՞նչ
ճամբայ
բռնելու
է
զինքը
քնացնելու
համար:
(
Մատւըները
Սոֆիին
բերանը
խոթած
ակռաները
քննելով
)
Պատասխան
չես
տար…
ինչո՞ւ
չես
պատասխաներ…
ի՞նչ
ճամբայ
բռնեմք…
ինչո՞ւ
չես
խօսիր…
(
Սոֆի
ձեռքովը
Թափառնիկոսին
ձեռքը
վար
կը
քաշէ
)
պատասխան
տո՛ւր:
ՍՈՖԻ,
ցած
առ
Թափառնիկոս
Պատրուակաւ
մը
զինքը
դուրս
ղրկէ,
որ
ընելիքնուս
վրայ
մտածենք.
ԹՈՎՄԱՍ,
մօտենալով
Ի՞նչ
կը
մրմրաք…
ինչպէ՞ս
է:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Տակաւին
յայտնի
չէ:
(
Սոֆիին
աջ
կողմի
այտին
մատւըներովը
զարնելով
)
Կարծեմ
թէ
ցաւը…
ԹՈՎՄԱՍ
Կ'ըսէր
որ
ձախ
կողմը…
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Ես
ալ
անանկ
պիտի
ըսէի:
(
Ձախ
կողմի
այտին
մօտեցնելով
ականջը
)
Հա՛…
հոս…
ԹՈՎՄԱՍ,
մեկուսի
Ճարտար
մարդու
կը
նմանի…
(
Բարձր
)
ի՞նչ
կը
նշանակեն
ասոնք:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Ասոնք
շատ
նշանակութիւններ
ուն
ի
ն,
բաւական
է
որ
յաջողինք:
ՍՈՖԻ
Ա՛լ
չեմ
կարող
դիմանալ,
ա՛հ…
ո՛ւհ…
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ,
ցած
առ
Թովմաս
Թէ
որ
կ՚ուզէք,
հրամանքնիդ
քիչ
մը
դուրս
ելէք,
ակռան
պիտի
քաշեմ…
կրնայ
ըլլալ
որ
վախնաք…
վասնզի
ծերացած
էք:
ԹՈՎՄԱՍ,
ցած
առ
Թափառնիկոս
Ինձի
համար
հոգ
չէ,
դուն
գործդ
տես,
ես
փտտած
ծերերէն
չեմ:
ՍՈՖԻ
Ի՞նչ
կը
խօսիք,
ինձի
ալ
ըսէք.
միթէ
վտանգաւո՞ր
է
հի
ւ
անդութիւնս,
յայտնապէս
զրուցեցէք:
ԹՈՎՄԱՍ
Տէր
ողորմեա՜…
կանանց
առջեւ
գաղտնի
խօսակցութիւն
չըլլալու
է.
շուտով
կասկածի
կ՚երթան:
ՍՈՖԻ
Քիչ
մը
շուտ
եղիք
ուրեմն:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Գինի
ունի՞ք,
պարոն
Թովմաս:
ԹՈՎՄԱՍ
Ունինք.
ունինք,
երթամ
բերեմ.
կը
խմէ՞ք:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Խմելու
համար
չէ…
պէտք
է
արդէն:
ԹՈՎՄԱՍ
Շատ
աղէկ,
երթամ
բերեմ,
Կիրակոս…
Կիրակոս…
Կիրակօս…
աս
տզան
ալ
միշտ
կը
քնանայ.
(
Բարձրաձայն
)
Կիրակ…
ԿԻՐԱԿՈՍ
Ի՞նչ
կայ…
ի՞նչ
կայ…
ԹՈՎՄԱՍ
Ետեւես
եկուր,
մառանը
իջնանք
գինի
բերենք:
ԿԻՐԱԿՈՍ,
մեկուսի
Գիշեր
ատեն
գինի.
աս
գինեմոլն
ալ
ուրկէ՞
ելաւ:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Գաւաթ
առնելու
չմոռնաք,
կուժ
մ՚ալ:
ԹՈՎՄԱՍ
Աղէկ,
աղէկ:
(
Կ՚երթան
):
