ՏԵՍԻԼ
Բ.
ՆՈՅՆ,
ՆԻԿՈ
ՆԻԿՈ,
վազելով
Փախան
թշուա…
ԵՐԱՆԵԱԿ,
առանց
Նիկոյին
երեսը
նայելու
կը
պլլուի
Ա՛հ,
իմ
սիրուն
Լեւոնիկս…
ՆԻԿՈ
Ի՞նչ
կ՚ընէք,
օրիորդ,
պիտի
խղդէք
զիս:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Ա՜հ
դուն…
ՆԻԿՈ
Ես
ի՞նչ
յանցանք
ունիմ…
ես
բռնեցի,
անոնք
փախան:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Ահ,
ես
եմ,
չբաժնուիս:
ՆԻԿՈ
Թո՛ղ
զիս,
երթամ
գտնեմ:
ԵՐԱՆԵԱԿ,
միշտ
պլլուած
Ա՜հ,
կ'ուզես
զիս
թողո՞ւլ:
ՆԻԿՈ
Օրիորդ…
տիկին,
փախուցի՞ր:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Դուն
կ'ատես
զիս…
դուն,
Լեւոն:
ՆԻԿՈ
Խելքդ
գլուխդ
բեր:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Դուն
Լեւոնն
ես,
որ
ուրիշի
կերպարանօք
կը
ներկայանաս:
ՆԻԿՈ
Ես
Նիկոն
եմ,
ձեր
ծառան:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Զիս
խաբել
կ'ուզես…
պատուհանէն
տեսայ
դուն
Լեւոն…
ՆԻԿՈ
Օրիորդ,
Լեւոնը
չեմ
ճանչնար,
եւ
ոչ
ալ
Լեւոնն
եմ:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Լեւոնն
ես
դուն,
Լեւոն…
(
Պլլուած
):
ՆԻԿՈ
Լեւոնն
ես…
Լեւոնն
ես…
աս
ի՞նչ
փորձանքի
հանդիպեցանք,
բռնի
Լեւոն
ընել
կ՚ուզէ
զիս…
թող
զիս
երթամ,
գործ
ունիմ,
օրիորդ,
ես
չեմ
Լեւոնը,
սատկի
շուն
շան
որդին
ով
որ
է.
ես
Լեւոնը
չեմ
գիտեր:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Դուն
Լեւոնն
ես,
դուն
ինքզինքդ
չես
ճանչնար:
ՆԻԿՈ
Ըսելիք
չմնաց.
կարելի
է
որ
ես
սխալած
ըլլամ:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Հերիք
է,
մի՛
տանջեր
զիս,
քեզի
համար
կեանքս
վտանգի
մէջ
դրած
եմ:
(
Պագնելով
)
Որքան
կը
փափաքէի
քեզ
համբուրել.
եւ
դուն
զիս
չես
պագներ:
ՆԻԿՈ
Համբուրեմ,
տիկին…
համբերէ…
համբուրէ
քիչ
մը,
հիմա
կը
համբերեմ…
համբուրեմ
ըսել
կ՚ուզեմ.
ես
ասանկ
բան
ըրած
չունիմ…
քաջալերուէ,
Նիկո:
(
Կը
համբուրէ
)
Ահ…
(
Լեւոնը
դրան
առջեւ
կը
տեսնուի
):
Ծունկերս
կը
դողդողան
(
Երանեակ
աթոռի
վրայ
կ՚իյնայ
):
