Ատամնաբոյժն արեւելեան

ՏԵՍԻԼ Զ.

ՆՈՅՆՔ եւ ԿԻՐԱԿՈՍ

ԿԻՐԱԿՈՍ

Մոմը մարեր են:

ՍՈՖԻ, ցած առ Թափառնիկոս

Ձայն մի հաներ, Կիրակոսն է, ետեւէս եկուր:

ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ, ցած

Գամ։ ( Միջին դռնէն կ՚ելնեն ):

ԿԻՐԱԿՈՍ

Աս ի՞նչ աղմուկ էր. արդեօք տիկինին փորձա՞նք մը պա­տահեցաւ. խեղճը այսօր այնչափ չարչարուեցաւ. բայց լսեցի ձայն մը որ կ՚ըսէր, «Ո՞ւր ես, Սոֆի». մեռած ըլլալու է, ով Աստուած, ինչպէս կը դողամ, ճրագն ալ մարեր են, սեղանը ո՞ր կողմն է արդեօք… հա՛, պզտիկ դուռը գոցուեցաւ… տնէն դուրս կ՚ելնեն… տան մէջ գո՞ղ կար… ահա մեծ դուռը կը զարնեն… ճրագը ո՞ւր է… ես ալ իշու պէս քնացեր եմ, թո՛ղ սպասեն քիչ մը… այս գիշեր բան մը կը դառնայ, բայց չկրցի իմանալ: ( Դուռը կը զարնեն ) Մինչեւ որ ճրագը չվառեմ, չպիտի բանամ: ( Սեղանը փնտռելով ) Ահա վեր կ՚ելնեն… Օգնու­թի՜ւն, օգնութի՜ւն… ( Ճրագը կը վառէ ):