ՏԵՍԻԼ 
    
     Բ.
   
  
      
       ՆՈՅՆՔ, 
      
       ԼԵՒՈՆ
   
  
      
       ԼԵՒՈՆ, 
      
       ինքնիրեն
   
  
    
     Վաղ 
    
     առտու 
    
     կանուխ 
    
     եկուր, 
    
     կանուխ 
    
     գամ, 
    
     մայրս 
    
     դարձեալ 
    
     պիտի 
    
     սրդողի. 
    
     վաղ 
    
     առտու 
    
     պիտի 
    
     պոռայ. 
    
     Լեւոն, 
    
     տղաս, 
    
     ո՞ւր 
    
     կ՚երթաս 
    
     այսքան 
    
     կանուխ. 
    
     ի՞նչ 
    
     պատասխանելու 
    
     է… 
    
     (
      
       Կը 
      
       նստի
    
     ) 
    
     Մանչո՛ւկ, 
    
     սուրճ 
    
     մը 
    
     բեր: 
    
     Անպատճառ 
    
     երթալու 
    
     է, 
    
     սէրն 
    
     է 
    
     որ 
    
     կը 
    
     կանչէ. 
    
     սիրոյ 
    
     հրամանները 
    
     մօրս 
    
     հրամաններէն 
    
     առաջ 
    
     կատարելու 
    
     եմ:
   
  
      
       Ա.
   
  
    
     Յոգնեցա՞ք, 
    
     օրիորդ:
   
  
      
       ԴԻՄԱԿԱՒՈՐԸ
   
  
    
     Այո՛, 
    
     այո՛, 
    
     նստինք: