ՏԵՍԻԼ
Բ.
ՆՈՅՆՔ,
ԼԵՒՈՆ
ԼԵՒՈՆ,
ինքնիրեն
Վաղ
առտու
կանուխ
եկուր,
կանուխ
գամ,
մայրս
դարձեալ
պիտի
սրդողի.
վաղ
առտու
պիտի
պոռայ.
Լեւոն,
տղաս,
ո՞ւր
կ՚երթաս
այսքան
կանուխ.
ի՞նչ
պատասխանելու
է…
(
Կը
նստի
)
Մանչո՛ւկ,
սուրճ
մը
բեր:
Անպատճառ
երթալու
է,
սէրն
է
որ
կը
կանչէ.
սիրոյ
հրամանները
մօրս
հրամաններէն
առաջ
կատարելու
եմ:
Ա.
Յոգնեցա՞ք,
օրիորդ:
ԴԻՄԱԿԱՒՈՐԸ
Այո՛,
այո՛,
նստինք: