ՏԵՍԻԼ
ԺԲ.
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ,
ԼԵՒՈՆ
վերջը
ՆԻԿՈ
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Եկուր
սա
ակռան
քաշենք:
ԼԵՒՈՆ
Ակռայիս
ցաւն
անցաւ:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Ատիկա
ինձի
չվերաբերիր,
թող
չգայիր,
հոս
տեղ
հիւանդանոց
չէ,
պէտք
է
որ
ակռադ
քաշել
տաս,
իմ
աշխատութեանս
վարձը
տաս
ու
ետքը
երթաս,
կ՚իմանա՞ս.
եւ
քեզի
բարեկամաբար
սա
ալ
իմաց
կու
տամ,
որ
յօժարակամ
անձնատուր
եղիր,
ակռան
քաշենք,
ապա
թէ
ոչ,
վերջը
գէշ
կ՚ըլլայ,
Նիկո՛…
Նիկո՛…
Նիկո՛
…
Նիկ…
ՆԻԿՈ
Հրամմէ,
տէր:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Նախապատրաստութիւնները
տես…
ՆԻԿՈ
Վերջը
միւսին
պէս
չըլլայ:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
է՛շ.
քեզի
ինչ
որ
կը
հրամայեն,
զայն
կատարէ:
ՆԻԿՈ
Պարոնը
ո՞ր
կողմէն
է,
արեւելեա՞ն
թէ
արեւմտեան:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Գործդ
տե՛ս:
ՆԻԿՈ,
չուանը
առնելով
Լեւոնին
կը
մօտի
Կայնէ՛:
ԼԵՒՈՆ,
մեկուսի
Ի՞նչ
ընել
կ՚ուզէ,
ոտքս
պիտի
կապէ,
փախչելու
ճար
մը:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Շուտ
եղիր:
ՆԻԿՈ
Շուտ,
(
Այն
միջոցին
որ
Լեւոնի
ոտքը
պիտի
կապէ,
Լեւոն
կից
մը
կու
տայ
կը
փախչի.
Նիկոն
գետնի
վրայ
պառկած
թողլով
):
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ,
վազելով
Բռնեցէք
գողը,
աւազակը:
ՆԻԿՈ,
ելնելով,
իյնալով
Ես
ալ
սըւոր
ետեւէն
երթամ
բռնեմ,
վասնզի
տէրս
բարկանալուն
պէս
բերնիս
մէջ
ակռայ
չթողուր,
կը
քաշէ…
շատ
վարպետ
է
(
Վազելով
կ՚երթայ
):
[
ՎԵՐՋ
Ա.
ԱՐԱՐՈՒԱԾՈՅՆ]