ՄԵ՜ՂՔ
Է...
Այս
աշխարհիս
մէջ
ի՞նչ
ըրի
ես,
ի՞նչ՞...
Դեռ
սըրտիս
վրայ
վարդ
մը
չեմ
սեղմեր,
Եւ
արդեն
շուրջս
են
ագռաւի
տարմեր.
Թոյլ
պիտի
տա՞ս,
Տէ՜ր,
որ
աչքերս
ջինջ
Ըլլան
անոնց
կեր...
։
Դեռ
չեմ
ողջուներ
Աստղը
վարդերանգ,
Որուն
ըղձանքեն
ըրիր
զիս
դեղին.
Մե՜ղք
է,
Տեր
Աստուած,
որ
նետես
հողին՝
Այսքան
կայծ
ու
խունկ,
երգ
ու
երազանք,
Մե՜ղք
է
քու
փառքին...
։
