Պաղեստինագետներէն 
  
   Մէսթէրման` 
  
   յետ 
  
   մահու 
  
   հրատարկուած 
  
   իր 
  
   մէկ 
  
   ուսումնասիրութեան 
  
   մէջ 
  
   («La 
  
   Terre 
  
   Sainte, 
  
   1923») 
  
   կ’եզրակացնէ 
  
   թէ 
  
   Հովուաց 
  
   դաշտի 
  
   եկեղեցին 
  
   Ս. 
  
   Գրոց 
  
   Գադիրայ 
  
   աշտարակին 
  
   (Ծնունդք, 
  
   ԼԵ. 
  
   21) 
  
   մօտն 
  
   էր, 
  
   եւ 
  
   դաշտն 
  
   ալ 
  
   կը 
  
   կոչուէր 
  
   Սիար 
  
   Էլ-Ղանէմ: 
  
   Տէյր 
  
   Էր-Ռաւաթը 
  
   բուն 
  
   «Հովուանոց»ը 
  
   չէր, 
  
   այլ 
  
   ան 
  
   Հռութի 
  
   վանքն 
  
   էր, 
  
   որմէ 
  
   Սիար 
  
   Էլ-Ղանեմ 
  
   600 
  
   քայլ 
  
   հեռի 
  
   կը 
  
   գտնուէր, 
  
   դէպի 
  
   արեւելեան 
  
   հիւսիս: 
  
   Մէսթէրման 
  
   այլ 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   վկայութիւններ 
  
   յառաջ 
  
   կը 
  
   բերէ 
  
   իր 
  
   այս 
  
   ճշտումը 
  
   հաստատելու 
  
   համար, 
  
   եւ 
  
   կը 
  
   յարէ 
  
   թէ 
  
   Գադիրայ 
  
   աշտարակի 
  
   «Հովուանոցին» 
  
   մէջ 
  
   կ’ապրէր 
  
   385ին 
  
   աբբա 
  
   Յովհաննէս 
  
   Կասիանոս, 
  
   ինչպէս 
  
   ինքն 
  
   ալ 
  
   կը 
  
   յիշատակէ 
  
   իր 
  
   Մարսէյլ 
  
   գրած 
  
   մէկ 
  
   ճառին 
  
   մէջ. 
  
   388ին 
  
   ալ 
  
   դարձեալ 
  
   հո'ն 
  
   կը 
  
   բնակէր 
  
   «Վարք 
  
   Հարանց»ի 
  
   հեղինակ 
  
   Բալլատիոսը: 
  
   Մէսթէրման 
  
   յետոյ 
  
   մէջ 
  
   կը 
  
   բերէ 
  
   Ե. 
  
   դարու 
  
   սաղիմական 
  
   վրացերէն 
  
   նորագիւտ 
  
   ծիսարանը, 
  
   որուն 
  
   համաձայն 
  
   Ծննդեան 
  
   Ճրագալուցին 
  
   գիշերը 
  
   կղերական 
  
   եւ 
  
   հաւատացեալք 
  
   Բեթղեհեմէն 
  
   կ’երթային 
  
   Հովուանոցը 
  
   եւ 
  
   կ’երգէին 
  
   «Փառք 
  
   ի 
  
   բարձունս» 
  
   երգը. 
  
   նոյն 
  
   հեղինակը 
  
   կը 
  
   յիշէ 
  
   նաեւ 
  
   Երուսաղէմացի 
  
   Եպիփան 
  
   վանականը, 
  
   որուն 
  
   տեղեկութեան 
  
   համեմատ, 
  
   «Հովուանոցը 
  
   (Poemnium) 
  
   կը 
  
   գտնուէր 
  
   Բեթղեհէմի 
  
   արեւելեան 
  
   կողմը, 
  
   ա'յն 
  
   տեղը 
  
   ուր 
  
   հրեշտակը 
  
   երեւցաւ 
  
   հովուաց 
  
   եւ 
  
   ըսաւ 
  
   անոնց…»: 
  
   Մեր 
  
   այս 
  
   էջերը 
  
   չեն 
  
   չեն 
  
   ներեր 
  
   Մէսթէրմանի 
  
   ուսումնաիրութեան 
  
   մանրամասնութիւնները 
  
   մի 
  
   առ 
  
   մի 
  
   յիշել. 
  
   իր 
  
   մէջ 
  
   բերած 
  
   վկայութիւններն 
  
   անորոշ 
  
   են 
  
   եւ 
  
   տարտամ: 
  
   Ի 
  
   հակառակէն, 
  
   ուրիշ 
  
   գտնական 
  
   մը, 
  
   Լիէվէն 
  
   տը 
  
   Համ, 
  
   իր 
  
   մէկ 
  
   աշխատասիրութեան 
  
   մէջ 
  
   ("Guide 
  
   indicateur 
  
   des 
  
   sanctuaires 
  
   et 
  
   Lieux 
  
   historiques 
  
   de 
  
   la 
  
   Terre-Sainte" 
  
   էջ 
  
   62-63), 
  
   չ’ընդունիր 
  
   մէջ 
  
   բերուած 
  
   ճշտումը, 
  
   յայտնելով 
  
   թէ 
  
   Բեթղեհէմցիներուն 
  
   դարաւոր 
  
   աւանդութիւնը 
  
   կը 
  
   հակասէ 
  
   այդ 
  
   կարծիքին, 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   ամէն 
  
   դարու 
  
   ուխտաւորներն 
  
   իսկական 
  
   «Հովուանոց»ը 
  
   կը 
  
   նկատեն 
  
   Պէյթ-Սահուրի 
  
   մօտիկ 
  
   եկեղեցին 
  
   որ 
  
   մինչեւ 
  
   հիմակ 
  
   պահած 
  
   է 
  
   իր 
  
   գոյութիւնը, 
  
   թէեւ 
  
   կիսով 
  
   աւերակ: 
  
   Լիէվէն 
  
   մէջ 
  
   կը 
  
   բերէ 
  
   նաեւ 
  
   վկայութիւնը 
  
   ԺԲ. 
  
   դարու 
  
   ուղեգիր 
  
   ռուս 
  
   վանական 
  
   Դանիէլի, 
  
   որ 
  
   իբր 
  
   ականատես 
  
   կը 
  
   վկայէ 
  
   թէ 
  
   Պէյթ-Սահուրի 
  
   Հովուաց 
  
   դաշտի 
  
   եկեղեցին, 
  
   թէեւ 
  
   կիսով 
  
   աւերակ, 
  
   կը 
  
   գտնուի 
  
   Բեթղեհէմի 
  
   դիմացը, 
  
   Ս. 
  
   Ծննդեան 
  
   վանքէն 
  
   մէկ 
  
   վերստ 
  
   հեռաւորութեամբ. 
  
   ի 
  
   հնումն 
  
   կար 
  
   հոն 
  
   գեղեցիկ 
  
   վանք 
  
   մը, 
  
   ձիթաստանով»: 
  
   Դարձեալ, 
  
   նոյն 
  
   հեղինակը 
  
   դառնութեամբ 
  
   կը 
  
   յիշատակէ 
  
   թէ 
  
   Սաիր 
  
   Էլ-Կանէմի 
  
   մէջ 
  
   պեղումներ 
  
   կատարողներն 
  
   իրենց 
  
   ձեռքովը 
  
   յարմարցու 
  
   ցած 
  
   են 
  
   երեք 
  
   հովիւներու 
  
   կարծեցեալ 
  
   գերեզմաններն: 
  
   Այդ 
  
   վայրը 
  
   զուրկ 
  
   է 
  
   պատմականութենէ, 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   հո'ն 
  
   տեղ 
  
   մը 
  
   եղած 
  
   է 
  
   միայն 
  
   գինեշինութեան: