Գազայի 
  
   բնակիչները 
  
   շատ 
  
   տրամադդիր 
  
   չէին 
  
   քրիստոնէութիւնը 
  
   ընդունելու, 
  
   վասն 
  
   զի 
  
   այս 
  
   քաղաքը 
  
   հելլենական 
  
   հեթանոսութեան 
  
   կեդրոն 
  
   մ՚էր 
  
   եւ 
  
   իր 
  
   գլխաւոր 
  
   մեհեանը 
  
   Marneion 
  
   անուամբ 
  
   կը 
  
   մրցէր 
  
   Serapeionի 
  
   հետ: 
  
   Ընդհակառակն 
  
   Մաեումայի 
  
   բնակիչները 
  
   չէին 
  
   ընդդիմանար 
  
   քրիստոնէութեան. 
  
   այդ 
  
   պատճառաւ 
  
   էր 
  
   որ 
  
   Կոստանդիանոս 
  
   հրամայեց 
  
   Մաեուման 
  
   բաժնել 
  
   Գազայէն: 
  
   Մաեուման 
  
   դարձաւ 
  
   անկախ 
  
   քաղաք 
  
   մը 
  
   Կոստանդիա 
  
   անուամբ, 
  
   մինչ 
  
   ցգահակալութիւն 
  
   Յուլիանոս 
  
   ուրացողի, 
  
   որ 
  
   դարձեալ 
  
   զայն 
  
   միացուց 
  
   Գազայի: 
  
   Դ. 
  
   դարու 
  
   վախճանին 
  
   հեթանոսութիւնը 
  
   վերջ 
  
   գտաւ 
  
   Գազայէն 
  
   Իլարիոնի 
  
   հրաշքներով, 
  
   Ս. 
  
   Պորփիւրի 
  
   ջանքերով 
  
   եւ 
  
   զինու 
  
   զօրութեամբ: 
  
   Գազայի 
  
   գաւառը 
  
   ունէր 
  
   երեք 
  
   եպիսկոպոսներ,, 
  
   մին` 
  
   ի 
  
   Գազա, 
  
   միւսն` 
  
   ի 
  
   Մաեումա, 
  
   եւ 
  
   երրորդն 
  
   յԱնթէտոն. 
  
   Գազա 
  
   եւ 
  
   Աթէտոն 
  
   այժմս 
  
   ալ 
  
   ունին 
  
   անուանակիր 
  
   եպիսկոպոսներ: 
  
   Գազայի 
  
   քրիստոնէական 
  
   դպրոցը 
  
   Ե. 
  
   եւ 
  
   Զ. 
  
   դարերուն 
  
   նշանաւոր 
  
   եղած 
  
   է 
  
   Զոզիմի, 
  
   Պրոկոպոսի, 
  
   Կորիքիոսի, 
  
   Իզոտորի, 
  
   Ենայի, 
  
   Տիմոթէոսի 
  
   եւ 
  
   Յովհաննէսի 
  
   շնորհիւ: 
 
        
  
   Նոյն 
  
   ժամանակները 
  
   Գազայի 
  
   մէջ 
  
   կային 
  
   առնուազն 
  
   հինգ 
  
   եկեղեցիներ, 
  
   որոնցմէ 
  
   մին 
  
   էր 
  
   EUDOXIANA` 
  
   Marneionի 
  
   տեղ. 
  
   հաւանաբար 
  
   այժմու 
  
   մեծ 
  
   մզկիթը: 
  
   Տօները 
  
   կը 
  
   կատարուէին 
  
   մեծ 
  
   հանդիսաւորութեամբ: 
  
   Քաղաքը 
  
   պալատներով 
  
   լեցուն 
  
   էր 
  
   այն 
  
   ատեն, 
  
   երբ 
  
   Արաբները 
  
   կ՚իշխէին 
  
   հոն 
  
   Գազայի 
  
   մօտ, 
  
   Թատունի 
  
   պատերազմէն 
  
   վերջ 
  
   (635):