Պողիկտոսի 
  
   անունը 
  
   նշանաւոր 
  
   եղաւ 
  
   Արեւելքի 
  
   եւ 
  
   Արեւմուտքի 
  
   մէջ: 
  
   Արեւելեան 
  
   վկայաբանութիւնը 
  
   կը 
  
   յիշատակէ 
  
   7 
  
   Յնվր. 
  
   14 
  
   Փետ. 
  
   ի 
  
   Մելիտինէ. 
  
   22 
  
   Յնվր. 
  
   ի 
  
   Նիկոմիդիա. 
  
   21 
  
   կամ 
  
   22 
  
   Մայիս` 
  
   ի 
  
   Կեսարիայ 
  
   Կապադովկիոյ: 
  
   Ասորական 
  
   վկայաբանութիւնը` 
  
   19 
  
   Ապր. 
  
   եւ 
  
   3 
  
   Մայիս, 
  
   իսկ 
  
   Հերոնիմեանը` 
  
   միեւնոյն 
  
   թուականներուն, 
  
   ինչպէս 
  
   նաեւ 
  
   13 
  
   եւ 
  
   27 
  
   Ապր.: 
  
   Հայ 
  
   եկեղեցւոյ 
  
   տօնելի 
  
   սուրբերէն 
  
   մին 
  
   է 
  
   Պողիկտոս: 
  
   Ի 
  
   պատիւ 
  
   անոր 
  
   եկեղեցիներ 
  
   կառուցուած 
  
   են 
  
   Դ. 
  
   դարու 
  
   կիսուն, 
  
   ի 
  
   Մեիլտինէ, 
  
   սուրբին 
  
   տապանին 
  
   վրայ, 
  
   որուն 
  
   պարգեւը 
  
   կը 
  
   նկատուի 
  
   Եւդիմէոս` 
  
   Պաղեստինի 
  
   հռչականուն 
  
   անապատականը 
  
   ի 
  
   Կ 
  
   Պոլիս, 
  
   Վաղենտիանոս 
  
   կայսեր 
  
   (364-375) 
  
   աղջկան 
  
   կողմէն 
  
   հիմնուած 
  
   եկեղեցին, 
  
   որուն 
  
   այցելած 
  
   է 
  
   Տուրացի 
  
   Գրիգոր 
  
   Եպս., 
  
   բարեպաշտ 
  
   տիկին 
  
   մը, 
  
   Յուստինիանոսի 
  
   օրով, 
  
   այդ 
  
   եկեղեցւոյն 
  
   ներքին 
  
   կողմը 
  
   ոսկւով 
  
   զարդարած 
  
   է, 
  
   իր 
  
   ստացուածքը 
  
   նոյն 
  
   կայսրիէն 
  
   ազատելու 
  
   համար. 
  
   մարդիկ 
  
   նոյն 
  
   եկեղեցւոյն 
  
   մէջ 
  
   կը 
  
   կատարէին 
  
   իրենց 
  
   ամենէն 
  
   հանդիսաւոր 
  
   ուխտը: 
  
   Ռավեննայի 
  
   մէջ 
  
   ալ 
  
   Ս. 
  
   Պողիկտոս 
  
   ունեցած 
  
   է 
  
   եկեղեցի 
  
   մը, 
  
   որուն 
  
   նաւակատիքը 
  
   կը 
  
   կատարուէր 
  
   Ապր. 
  
   9ին. 
  
   (Տե'ս 
  
   H. 
  
   Delehaye, 
  
   Les 
  
   origines 
  
   du 
  
   Culte 
  
   des 
  
   Martyr, 
  
   էջ 
  
   210): 
  
   Եգիպտոսի 
  
   մը 
  
   կառուցուած 
  
   պէտք 
  
   է 
  
   ըլլայ, 
  
   այն 
  
   պատճառով 
  
   որ 
  
   նոյն 
  
   տեղը 
  
   գտնուած 
  
   հողէ 
  
   կանթեղներէն 
  
   ոմանք 
  
   նուիրաուած 
  
   են 
  
   ի 
  
   յիշատակ 
  
   նոյն 
  
   սուրբին, 
  
   ինչպէս 
  
   յայտնի 
  
   կ’ըլլայ 
  
   Լուվրի 
  
   թանգարանը 
  
   պահուած 
  
   նոյն 
  
   կանթեղներուն 
  
   արձանագրութիւններէն. 
  
   (Տե'ս 
  
   Martigny, 
  
   Dict. 
  
   des 
  
   Antiquités 
  
   chré 
  
   tiennes. 
  
   Art. 
  
   Lamps. 
  
   էջ 
  
   408): 
  
   Գրիգոր 
  
   Եպս. 
  
   Տուրացին, 
  
   իր 
  
   Հրաշից 
  
   եւ 
  
   Պատմութիւն 
  
   Փռանկաց 
  
   գիրքերուն 
  
   մէջ 
  
   Պողիկտոսի 
  
   պաշտամունքի 
  
   նկատմամբ 
  
   փռանկ 
  
   թագաւորաց 
  
   եւ 
  
   Կ. 
  
   Պոլսոյ 
  
   ժողովրդեան 
  
   հին 
  
   սովորութիւնները 
  
   կը 
  
   յիշատակէ 
  
   եւ 
  
   կը 
  
   նկարագրէ 
  
   այն 
  
   ուխտազանցութիւնները, 
  
   որ 
  
   պատժուած 
  
   կը 
  
   համարուին 
  
   Պողիկտոսի 
  
   կողմէն: 
  
   Ֆրանսացի 
  
   հին 
  
   թագաւորներն 
  
   ալ 
  
   յանուն 
  
   Ս. 
  
   Պողիկտոսի 
  
   կը 
  
   հաստատէին 
  
   իրենց 
  
   դաշնադրութիւնները 
  
   (Տե'ս 
  
   Les 
  
   Petits 
  
   Bollandistes, 
  
   Vies 
  
   des 
  
   Saints, 
  
   էջ 
  
   484-85. 
  
   նաեւ 
  
   Յուշիկք, 
  
   Բ. 
  
   էջ 
  
   239):