Արաբ 
  
   պատմագիրները 
  
   Գազայի 
  
   վրայ 
  
   կու 
  
   տան 
  
   շահեկան 
  
   տեղեկութիւններ. 
  
   Եագուպի 
  
   874ին 
  
   կը 
  
   գրէ. 
  
   «Գազան 
  
   Պաղեստինի 
  
   ծովեզերեայ 
  
   քաղաքներէն 
  
   մին 
  
   է. 
  
   ան 
  
   կառուցուած 
  
   է 
  
   կլիմայական 
  
   երկրորդ 
  
   գօտիին 
  
   սահմանին 
  
   վրայ: 
  
   Հոն 
  
   կը 
  
   գտնուի 
  
   Հաշիմ 
  
   Իպն 
  
   Մանաֆի 
  
   դամբարանը: 
  
   Իսթախրի 
  
   951ին, 
  
   եւ 
  
   Իպն 
  
   Հօքալ 
  
   978ին 
  
   կը 
  
   գրեն. 
  
   «Գազան 
  
   վերինջ 
  
   քաղաքն 
  
   Պաղեստինի 
  
   տարածութեան 
  
   դէպ 
  
   ի 
  
   Եգիպտոս, 
  
   Ճիֆար 
  
   երկրին 
  
   մէջ: 
  
   Հաշիմ 
  
   Իպն 
  
   Ապտ 
  
   Մանաֆի 
  
   դամբարանը 
  
   հոն 
  
   է. 
  
   եո 
  
   ծննդավայրն 
  
   է 
  
   Մաուհամմէտ 
  
   Իպն 
  
   Իտրիս 
  
   Էշ 
  
   - 
  
   Շաֆիի 
  
   (Օրինաց 
  
   մեծ 
  
   ուսուցչին). 
  
   ան 
  
   թաղուած 
  
   է 
  
   Ֆոսդայի 
  
   մէջ 
  
   (հին 
  
   Գահիրէ): 
  
   Հոն 
  
   գտնուած 
  
   է 
  
   նաեւ 
  
   Օմար 
  
   Իպն 
  
   էլ 
  
   - 
  
   Խատտապ 
  
   խալիֆան. 
  
   շատ 
  
   կանուխ 
  
   ժամանակները 
  
   Գազան 
  
   մեծապէս 
  
   հարստացած 
  
   է. 
  
   հոն 
  
   կայ 
  
   Հիճազի 
  
   ժողովրդեան 
  
   համար 
  
   մեծ 
  
   շուկայ 
  
   մը»: 
  
   985ին 
  
   Մուգատտէսի 
  
   կը 
  
   գրէ. 
  
   «Եգիպտոսի 
  
   պողոտային 
  
   վրայ 
  
   ընդարձակ 
  
   քաղաք 
  
   մ՚է, 
  
   անապատի 
  
   եզերքը: 
  
   Քաղաքը 
  
   ծովեզրէն 
  
   շատ 
  
   հեռի 
  
   շինուած 
  
   չէ: 
  
   Հոն 
  
   կայ 
  
   գեղեցիկ 
  
   մզկիթ 
  
   մը, 
  
   եւ 
  
   կը 
  
   տեսնու 
  
   նաեւ 
  
   Օմար 
  
   խալիֆային 
  
   յիշատակարանը. 
  
   հոն 
  
   է 
  
   նաեւ 
  
   ծննդավայրը 
  
   մեծ 
  
   աւանդապաշտին 
  
   Էշ 
  
   - 
  
   Շաֆիին 
  
   եւ 
  
   հոն 
  
   դամբարան 
  
   ունի 
  
   Հաշիմ 
  
   Իպն 
  
   Ապտ 
  
   Մանաֆ 
  
   (Մարգարէին 
  
   մեծ 
  
   հայրը)»: 
  
   1154ին 
  
   Իտիրիսի 
  
   կը 
  
   գրէ. 
  
   «Գազան 
  
   այժմ 
  
   շատ 
  
   բազմամարդ 
  
   է, 
  
   եւ 
  
   կը 
  
   գտնուի 
  
   Յոյներուն 
  
   (Խաչակրաց) 
  
   ձեռքը: 
  
   Գազայի 
  
   նաւաահանգիստը 
  
   կը 
  
   կոչուի 
  
   Թիտա 
  
   (կամ 
  
   Թէտա)»: 
  
   Ապուլ 
  
   Ֆէտա 
  
   (ԺԳ. 
  
   դար) 
  
   Իսթախրին 
  
   յիշելէ 
  
   յետոյ 
  
   կը 
  
   գրէ. 
  
   «Գազան 
  
   միջակ 
  
   տարածութեամբ 
  
   քաղաք 
  
   մ՚է. 
  
   ծավեզերքը 
  
   պարտէզներ 
  
   ունի: 
  
   Արմաւենիները 
  
   հոն 
  
   քիչ 
  
   են. 
  
   պտղաւէտ 
  
   այգիները 
  
   բազմաթիւ 
  
   են: 
  
   Գազայի 
  
   եւ 
  
   ծովին 
  
   միջեւ 
  
   կան 
  
   աւազակոյտեր, 
  
   որոնց 
  
   մէկ 
  
   կողմը 
  
   կը 
  
   գտնուին 
  
   պարտէզներ: 
  
   Գազայի 
  
   վերեւ 
  
   շինուած 
  
   է 
  
   փոքր 
  
   միջնաբերդ 
  
   մը»: 
 
        
  
   1355ին 
  
   Գազա 
  
   այցելած 
  
   է 
  
   Իպն 
  
   Պաթութահ: 
  
   Ան 
  
   իր 
  
   Օրագրութեան 
  
   մէջ 
  
   անոր 
  
   մասին 
  
   կը 
  
   խօսի 
  
   իբր 
  
   Սիւրիոյ 
  
   առաջին 
  
   քաղաքը 
  
   Եգիպտոսէն 
  
   յետոյ. 
  
   «ան 
  
   բազմամարդ 
  
   է 
  
   եւ 
  
   ընդարձակ. 
  
   ունի 
  
   շատ 
  
   մզկիթներ: 
  
   Բայց 
  
   ան 
  
   իր 
  
   շուրջը 
  
   պարիսպ 
  
   չունի: 
  
   Հոն 
  
   կայ 
  
   հնագոյն 
  
   գեղեցիկ 
  
   մզկիթ 
  
   մը. 
  
   իերկայիս 
  
   կայ 
  
   ուրիշ 
  
   մ՚ալ 
  
   Էմիր 
  
   Ճավալիէն 
  
   շինուած. 
  
   հոյակապ 
  
   շինուածք 
  
   մ՚է 
  
   աս, 
  
   եւ 
  
   ունի 
  
   սպիտակ 
  
   մարմաէ 
  
   բեմ» 
  
   (Palestine 
  
   under 
  
   the 
  
   Moslems, 
  
   էջ 
  
   441-442):