ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԻՆ ՎԱՆՔԵՐ ԵՒ ԵԿԵՂԵՑԻՆԵՐ ՍՈՒՐԲ ԵՐԿՐԻՆ ՄԷՋ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Արաբ պատմագիրները Գազա յի վրայ կու տան շահեկան տեղեկութիւններ. Եագուպի 874ին կը գրէ. « Գազա ն Պաղեստինի ծովեզերեայ քաղաքներէն մին է. ան կառուցուած է կլիմայական երկրորդ գօտիին սահմանին վրայ: Հոն կը գտնուի Հաշիմ Իպն Մանաֆի դամբարանը: Իսթախրի 951ին, եւ Իպն Հօքալ 978ին կը գրեն. « Գազա ն վերինջ քաղաքն Պաղեստինի տարածութեան դէպ ի Եգիպտոս, Ճիֆար երկրին մէջ: Հաշիմ Իպն Ապտ Մանաֆի դամբարանը հոն է. եո ծննդավայրն է Մաուհամմէտ Իպն Իտրիս Էշ - Շաֆիի (Օրինաց մեծ ուսուցչին). ան թաղուած է Ֆոսդայի մէջ (հին Գահիրէ): Հոն գտնուած է նաեւ Օմար Իպն էլ - Խատտապ խալիֆան. շատ կանուխ ժամանակները Գազա ն մեծապէս հարստացած է. հոն կայ Հիճազի ժողովրդեան համար մեծ շուկայ մը»: 985ին Մուգատտէսի կը գրէ. «Եգիպտոսի պողոտային վրայ ընդարձակ քաղաք մ՚է, անապատի եզերքը: Քաղաքը ծովեզրէն շատ հեռի շինուած չէ: Հոն կայ գեղեցիկ մզկիթ մը, եւ կը տեսնու նաեւ Օմար խալիֆային յիշատակարանը. հոն է նաեւ ծննդավայրը մեծ աւանդապաշտին Էշ - Շաֆիին եւ հոն դամբարան ունի Հաշիմ Իպն Ապտ Մանաֆ (Մարգարէին մեծ հայրը)»: 1154ին Իտիրիսի կը գրէ. « Գազա ն այժմ շատ բազմամարդ է, եւ կը գտնուի Յոյներուն (Խաչակրաց) ձեռքը: Գազա յի նաւաահանգիստը կը կոչուի Թիտա (կամ Թէտա)»: Ապուլ Ֆէտա (ԺԳ. դար) Իսթախրին յիշելէ յետոյ կը գրէ. « Գազա ն միջակ տարածութեամբ քաղաք մ՚է. ծավեզերքը պարտէզներ ունի: Արմաւենիները հոն քիչ են. պտղաւէտ այգիները բազմաթիւ են: Գազա յի եւ ծովին միջեւ կան աւազակոյտեր, որոնց մէկ կողմը կը գտնուին պարտէզներ: Գազա յի վերեւ շինուած է փոքր միջնաբերդ մը»:
       1355ին Գազա այցելած է Իպն Պաթութահ: Ան իր Օրագրութեան մէջ անոր մասին կը խօսի իբր Սիւրիոյ առաջին քաղաքը Եգիպտոսէն յետոյ. «ան բազմամարդ է եւ ընդարձակ. ունի շատ մզկիթներ: Բայց ան իր շուրջը պարիսպ չունի: Հոն կայ հնագոյն գեղեցիկ մզկիթ մը. իերկայիս կայ ուրիշ մ՚ալ Էմիր Ճավալիէն շինուած. հոյակապ շինուածք մ՚է աս, եւ ունի սպիտակ մարմաէ բեմ» (Palestine under the Moslems, էջ 441-442):