Պատմութիւն Տանն Արծրունեաց

Բայց Ապումրուան զԳագիկ որդի Դերանկին պահէր ընդարձակի, հանեալ ի կապանաց բանտին։ Նորա խորհեալ հաստատնագոյնս վասն Ապումրուանայ՝ քաջասրտագոյնս լինել ի սպանումն. եւ որք ի տանէն Ամատունեաց՝ Շապուհ եւ Վահան եւ Սարայ եղբարք միմեանց, Ապուսակր Վահունի եւ այլ ընդ նոսա, միաբանական խորհրդակցութեամբ խորհրդածեալ ընդ Գագկայ առ ի սպանումն Ապումրուանայ, որով առնիցեն ելանել ի կապանաց իշխանին Աշոտի եւ Գուրգինի, եւ դարձուցանել զիշխանութիւնն անդրէն առ իւրեանս. իսկ իբրեւ եկն Ապումրուան զհետ փախստէիցն ի Վանտոսպ զկնի թագաւորին՝ եւ խորհուրդն Գագկայ հաստատնագոյնք զկատարումն առին։

Իբրեւ հեռացաւ թագաւորն զերկուց աւուրց ճանապարհ՝ Ապումրուան ելեալ ի ձիընթացիկ ասպարէզն զգնայր. եւ ազատացն յետուստ կողմանէ սուր ի գործ արկեալ սպանին զնա, եւ զգլուխ նորա հատեալ առ բերդայինսն յղէին։ Եւ հանեալ զԱշոտ եւ զԳուրգէն ի կապանաց՝ տիրեցին զօրութեամբ մեծաւ իւրեանց բնիկ իշխանութեանն, եւ կէին յանհոգս յանկասկածս այնուհետեւ։ Եւ առեալ զմարմին նորա տիկնոջն Սեդայի կնոջն Աշոտի եւ եդ ի գերեզմանի, ի տեղւոջն որում Ձորոյ վանքն ասեն, ի վերայ գեաղջն Ահաւականից։

Եւ իբրեւ եհաս առ թագաւորն որ ինչ գործեցաւն՝ ոչինչ գոյր տեղի այլ պատասխանւոյ. բայց ասէ, «արժանապէս այն գործ նոյն գործեցաւե։

Իբրեւ եհաս թագաւորն յաշխարհն իւր՝ ետ բերել պարգեւս եւ պատիւս Աշոտի ըստ իշխանական յօրինուածի, եւ զԳագիկ ձգեալ ի պատիւ զօրավարութեան Հայոց մեծաց, ըստ օրինի թագաւորացն Յունաց՝ տալ առաջի նորա նշանակս խաչադրօշս։ Եւ Գուրգինի նորին եղբօրն զպատիւ մարզպանութեան գահակալութեան հաւատացեալ, ըստ կարգի բարձրաբերձութեան թագաւորացն Հայոց, մանաւանդ մեծին Տրդատայ թագաւորի։