ՏԵՍԻԼ
Թ.
ԵՐԱՆԵԱԿ,
վերջը
ՄԱՐԳԱՐ
ԵՐԱՆԵԱԿ
Այս
գիշեր
միս
մինակ
պիտի
մնամ
տան
մէջ.
այս
առանձնութենէն
օգուտ
քաղելու
է:
Մէկը
գտնեմ
Լեւոնիկիս
ղրկեմ,
իմացնելով
որ
ամենայն
դիւրութեամբ
կրնայ
հոս
գալ
ու
հետս
խօսակցիլ:
Իւրաքանչիւր
ոք
իր
գործին
ելնելուն
կը
նայի.
ես
ալ
ինչ
ընեմ,
այս
աշխարհի
վրայ
ամէնը
ամէնը
մէկ
սիրական
մը
ունիմ:
Դեռ
ամիս
մը
չեղաւ
Փարիզէն
դառնալը,
այսքան
ալ
շուտ
սիրտս
գրաւեց…
այնպէս
որ
Մարգարէն
բոլորովին
պաղեցայ.
ի
վերա
յ
այսր
Փարիզի
մէջ
կրթուող
երիտասարդները
սիրելու
կերպն
աղէկ
կը
սորվին:
Պոլսեցիներ
է
ն
շատ
վարպետ
են
այս
մասին.
հարկաւ
աղէկ
պիտի
սորվին,
քանի
որ
հոն
սիրելու
արուեստ
անունով
գիրքեր
կը
տպուին:
ՄԱՐԳԱՐ
Դուն
հոս
մինա՜կ,
Երանեակ:
ԵՐԱՆԵԱԿ,
մեկուսի
Եկաւ:
(
Բարձր
)
Մինակ:
ՄԱՐԳԱՐ
Ի՞նչ
ըրիր:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Ոչինչ։
ՄԱՐԳԱՐ
Ձեռքդ
երկնցո՛ւր
տեսնեմ,
դուն
այսքան
աղմկոտ
չէիր,
ի՞նչ
եղեր
ես…
ձեռքդ
տո՛ւր
նայիմ:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Ձեռքս
աղտոտ
է:
ՄԱՐԳԱՐ
Մօտ
եկո՛ւր,
համբոյր
մը
տպեմ
երեսդ:
ԵՐԱՆԵԱԿ
Իմ
երեսս
տպարան
չէ:
ՄԱՐԳԱՐ
Թերեւս
աղջիկները
աս
տեսակ
ծանր
վարքով
կ'ուզեն
զիրենք
սուղ
ծախել…
վնաս
չունի…
ո՜հ,
Երանեակ,
կը
խնդացնես
զիս,
դուն
ծախուած
ես,
եկուր
քովէ
քով
նստինք…
այս
գիշեր
հոս
պիտի
մնամ,
հարսնիքի
օր
մը
պիտի
որոշենք
հօրդ
հետ…
բայց
հայրդ
ո՞ւր
է…
ԵՐԱՆԵԱԿ
Չգիտեմ:
