ՏԻԵԶԵՐՔԸ 
   
    ԵՒ 
   
    ՀԱՄԲՈՅՐՍ
  
 
   
    Այս 
   
    իրիկուն՝
  
 
   
    Մանիշակներն 
   
    իր 
   
    աչքերուն
  
 
   
    Երբ 
   
    համբուրել 
   
    կ՚երթայի,
  
 
   
    Յանկարծ 
   
    կեցայ՝ 
   
    օրօրուն
  
 
   
    Եզրը 
   
    կապոյտ 
   
    ջուրերուն...
  
 
   
    Մըտածեցի. 
   
    -
  
 
   
    Ո՞րն 
   
    է 
   
    յարգի,
  
 
   
    Մէկ 
   
    մանիշակն 
   
    իր 
   
    աչքին,
  
 
   
    Թէ 
   
    մարգրիտներն 
   
    երկընքին։
  
 
   
    Ու 
   
    գտայ 
   
    որ
  
 
   
    Մեծ 
   
    Բնակիչն  
   
    երկնաւոր
  
 
   
    Նուա՛զ 
   
    հարուստ 
   
    եր 
   
    քան 
   
    ես,
  
 
   
    Իր 
   
    Տիեզերքն, 
   
    իրաւ 
   
    որ,
  
 
   
    Այնչա՜փ 
   
    եր 
   
    փոքր՝ 
   
    համբոյրէս...
   
    ։