Սիրոյ գիրքը

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ՄԱՀԱԶԳԱՑՈՒՄ
       Այսպէ՜ս, այսպէ՜ս… Անուշ, անուշ սիրական
Մօտեցուր մանըր մատներըդ մանկական
Տաք կոպերո՜ւս, տաք կոպերո՜ւս դժոխքին ,
Զգո՜յշ, զգո՜յշ, ա՜խ չըլլայ որ բորբոքին։
       Կուրծքի՛ս հակէ փոքրիկ գլուխդ յաղթական ,
Լսէ՛, դեռ հոն հռնդիւններ, ողբեր կա՞ն ,
Լսէ՛, անուշդ իմ սիրական։ Ո՜հ , անգին
Արբանք մ’է այս որ կը խնկէ իմ հոգին։
       Մեռնի՜լ, մեռնի՜լ… Անմահանալ մահուան մէջ .
Մեռնի՜լ… Գրկիդ գոգն, ա՜յսպէս մեր սէրն անշէջ՝
Անհունին մէջ ծառացընել տիրական…։
       Մեռնի՜լ… Կու լա՞ս… Կը խորհէի սիրակա՜ն ,
Թեւերուդ մէջ քարանալու հաճոյքին ,
Քո՜յր, մահանո՜յշ քոյր, մահազօր , մահագին…։
       Լօզան, 14 Դեկտ. 1908