Սիրոյ գիրքը

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ՍԷՐՈ՜Վ , ՍԷՐՈ՜Վ…
       Սէրո՜վ, սէրո՜վ խոցեցիր զիս,
Սիրտըս սէրո՜վ խոցեցիր.
Սիրտըս ջահիլ, վարդի՜ պէս բաց,
Դագաղի՜ պէս գոցեցիր…։
       Դուն քաղցրութեամբ խոցեցիր զիս
Սիրտըս սէրո՜վ լափեցիր ,
Սիրտըս ջահիլ, վարդի՜ պէս բաց ,
Մէկ համբոյրով խաբեցիր…։
       Երգո՜վ, վէրքո՜վ օրրեցիր զիս ,
Սրտիս տատա՜սկ ցանեցիր ,
Ջահիլ սրտիս վարդերը բաց
Հովին տուիր ցանուցիր…։
       Երանութեա՜մբ լացուցիր զիս ,
Սրտիս դրախտներ ցուցուցիր ,
Սիրտըս ջահիլ, վարդի պէս բաց ,
Ջահի՛ մը պէս լուսցուցիր…։
       Ըսէ՛, միթէ՞ կրնայ ըլլալ
Որ մեռնի սէրն անձանձիր ,
Սիրտըս ջահիլ չի՛ կրնար լալ ,
Սիրտս կրակէն ցամքեցիր…։
       Արգիլեցիր մուտքն ինձ հոգուդ ,
Սրտիդ փեղկն ինձ գոցեցիր .
Լռելն՝ անգո՜ւթ, լա՜լն՝ անօգո՜ւտ ,
Շուարեր եմ մտացի՜ր…։
       Ա՜յ, ի՜նչ ընեմ ես այս կեանքով ,
Սրտէս վարդեր փետտեցիր ,
Ու կը խլեմ ես ի՛մ ձեռքով
Կոկոններն որ ձգեցիր…։
       Ա՜լ փակեր եմ հոգիս անլաց
Իմ խաւարիս մէջ անծի՜ր ,
Բայց անուրջիս դռներն են բաց
Մի անգամ եկ ու անցիր…։
       Սէրո՜վ, սէրո՜վ խոցեցիր զիս ,
Սիրտըս սէրո՜վ խոցեցիր ,
Սիրտըս ջահի՜լ, վարդի պէս բաց ,
Դագաղի պէս գոցեցիր…։
       [1910]