Նամակներ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

153. ԱՐԱՔՍԻ ԹԱՇՃԵԱՆԻՆ

[7-17 մայիս, 1910, Սեբաստիա]

Սիրելի օրիորդ,

Խորհելով, որ դու ճնշման տակ հրաժարեր ես ինձմէ, ես միշտ կ՚ըսեմ, թէ քեզ ընդմիշտ կը սիրեմ, վասնզի սիրտիս վրայ ամբողջ տիեզերքը եւ Աստուած ինք չկրնար ճնշել։ Արդ քեզ սիրելս իմ սրտիս գաղտնիքն է այժմ, ոչ ոք իրաւունք ունի այլեւս ձեռք երկարելու ատոր եւ քննելու։ Միայն կ՚ըսեմ քու անձիդ մասին եւ միշտ ալ ըսեր եմ, որ դու ազատ ես սիրել կամ չսիրել զիս: Այժմ, որ չես սիրեր, ես քեզ հանդարտ կը ձգեմ ընդմիշտ եւ ոեւէ կերպով այլեւս իրաւունք չունիմ հետապնդել քու սէրդ ասկէ վերջ։ Մնաս բարով. սէրը զոյգ մը ծաղիկ է, դու քուկդ խամրեցիր, ես իմս կը ծածկեմ վհին մէջ սրտիս։

Դ. Վարուժան