Սիրոյ գիրքը

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Fiction  
ՏՐՏՈ՜ՒՄ ՈԳԻ…
       (Սիրերգ)
       Թափառամոլ ճամբուս վըրայ քերթողի…
Տրտո՜ւմ Ոգի, ահա դարձեալ գըտայ քեզ ,
Հո՛ն ուր քեզի օր մը մինա՛կ ես թողի ,
Քարին վրայ, աղբիւրին մօտ, կը յիշե՞ս։
       Մեր հրաժեշտի օրէն ի վեր դուն այսպէ՜ս
Հեռուն յառած մութ աչերդ սեւածիր՝
Սպասեցիր ճամբուս վրայ տրտմապէս ,
Ու արցունքիդ լռիկ ե՜րգը միշտ լացիր։
       Ես հեռացա՜յ տարտամին մէջ խօլաբար ,
Իմ երազիս ճամբաներէն անդադրում ,
Գիշերներու հովին նման խօլաբար ,
Վերջալոյսի՜ թռչուններուն պէս տրտում։
       Ու վազեցի անուրջներու ուխտաւոր
Թաւշին վրայ կեանքի ծիծղուն մարմանդին .
Ու վէրքերուս ծաղիկները ախտաւոր
Տարի մինչեւ հորիզոնները մութին։
       Ես խոյացայ նուիրումէ՛ս տենդահար՝
Հո՛ն ուր նիհար ճառագայթ մը կայ լոյսի ,
Հո՛ն ուր սիրոյ վըտիտ երգ մը կը դողար ,
Հո՛ն ուր դողդոջ ծիածան մը կար յոյսի…։
       Ու թեւաբեկ ահա քեզի կը դառնամ
Երջանկութեան ճամբաներէն յետադարձ ,
Տրտո՛ւմ Ոգի, հոգւոյս միակ բարեկամ ,
Դուն իրակա՛ն, դուն ճշմարի՛տ, դուն անդա՛րձ։
       Ձեռքերուս մէ՛ջ դիր ձեռքերըդ մահաթոյր ,
Ու հողեղէն շրթունքները՛դ շրթունքիս ,
Երակներուս մէջ՝ քու շունչըդ տրտմաբոյր ,
Արցունքներուդ բիւրեղին մէջ՝ իմ հոգիս…։
       Տրտո՜ւմ Ոգի, թեւըդ թեւիս գալարո՜ւն ,
Համբոյրի մը անհունին մէջ սըգաւէտ ,
Մեր ցաւերուն, արցունքներուն , վէրքերուն
Պատարագը պիտի տօնենք քեզի հետ…։
       1908