Գիրք Պատմութեան

Վասն Աշխարհամատրան մեծի Տաճարի սրբոյ Յարութեան։

Զկնի կենսատու խաչելութեան Տեառն, կեցուցիչ թաղմանն եւ փառաւոր Յարութեանն ՚իմեռելոց, մնացին այս սրբազան տեղիքս. այսինքնամենասուրբ Գողգոթայն եւ սրբազնասուրբ Գերեզմաննպահպանեալք ՚ի Տեառնէ. ազատք յամենայն նենգողաց. թէ ՚ի հրէից եւ թէ ՚ի կռապաշտից։ Եւ ո՛րքան հնարէինանհետ առնել զսրբազան տեղիքս, այնքան օրըստօրէհրաշք եւ սքանչելիք հռչակեին։ Եւ ինքեանք ըստնենգժոտ բարուց իւրեանց զթոյնս չարութեանց այսուլրացուցանէին. զի զկենաց փայտն զխաչն Քրիստոսի ՚իխորս երկրի արկեալ, եւ զաղբիւսս քաղաքին ՚ի վերայնորա լեռնացուցեալ էին զի մի՛ յիշեսցի խաչնաստուածընկալ։ Մինչեւ ՚ի գալն աստուածասէր եւբարեպաշտ թագուհւոյն սրբոյն Հեղինեայ ՚ի խնդիրկենսատու խաչին. եւ խոշտանկեալ զհրէայսն մեծաւհոգունակութեամբ եգիտ զխաչն աստուածեան, եւ լցաւանճառ ցնծութեամբ։ Վասնորոյ սկիզբն արարսքանչելակերտ շինուածոյ սրբոյ եւ աշխարհամատրանտաճարիս. սկսեալ ԳՃԻԶ յամի Տեառն, մինչեւ ցԳՃԼԷամն կատարեցաւ։ Եւ ՚ի սեպտեմբերի ԺԳ ին արարինզնաւակատիս սրբոյ Յարութեան եւ Գողգոթային։ եւ ՚իԺԴին վերացոյց հայրապետն զՍուրբ Խաչն աստուածեան՚ի տեսիլ ամենայնցն առ ՚ի պահպանումն հաւատացելոց. ըստ աւանդութեան սրբոյն Յակոբայ Տեառնեղբօրն. որպէս եւ գրեալ իսկ է Յայսմաւուրն։ Յիշատակսրբուհւոյն Հեղինէի օրհնութեամբ եղիցի։