Գիրք Պատմութեան

Վասն Կամարին Կապպաթայ Քարայատակին։

Ելանելով դէպ յարեւելս՝ տեսանի մեծկամար մի հաստաշէն, լոկ. կառուցեալ ՚ի վերայճանապարհի։ Աստ զինուորքն ըստ հրամանին Պիղատոսիածին զՅիսուս ՚ի տեսիլ ամենեցուն. որպէս գրէ սուրբԱւետարանն՝ Ել Յիսուս արտաքս եւ ունցր զպսակ ՚իփշոց ՚ի գլուխ իւր եւ զհանդերձ ծիրանի. եւ ասէցնոսա՝ Ահա՛ այդր ցձեզ։ Իբրեւ տեսին քահանայապետքնեւ սպասաւորք՝ զաղաղակ բարձին. եւ ասեն՝ Ի խա՛չհան, ՚ի խա՛չ հան զդա։ Եթէ արձակես զդա՝ չեսբարեկամ կայսեր։ Իսկ Պիղատոս իբրեւ լուաւ զբանսզայս՝ էած զՅիսուս արտաքս. եւ նստաւ ՚ի վերայ բեմին՚ի տեղւոջն որ կոչիւր Քարայատակ, եւ եբրայեցերէնԿապպաթայ. եւ ասէ ցհրէայսն, Ահա՛ թագաւորդ ձերցձեզ։ Եւ նոքա աղաղակէին՝ Բա՛րձ ՚ի մէնջ, բա՛րձ ՚իմէնջ եւ հա՛ն զդա ՚ի խաչ։ Որոյ ՚ի նշան յարեւմտականկողմանէ կամարին տակաւին երեւին յայտնի գիծք տառից՚ի վերայ մեծ սալաքարին. լաթիներէն Թօլթօ, այսինքն՝ Բարձ ՚ի մէնջ։ Աստ յուխտաւորաց ոչ ոքհանդիպի. այլ ՚ի ներքոյ սորա անցանելով ՚ի ծածուկերկրպագութեամբ պատուեն։