Գիրք Պատմութեան

Վասն փառաց սրբազնասուրբ Գերեզմանին։

Զպատիւ եւ զփառս սրբազնասուրբԳերեզմանին Քրիստոսի Եսայի գուշակեաց թէ՝ Եղիցիհանգիստ նորա պատուով։ Եւ ՚ի վրէժխնդրութիւն սրբոյԳերեզմանին մատնեաց Աստուած զքաղաքն սուրբ ՚ի ձեռսՀռօմայեցւոց. եւ աւերեալ գերեաց զտիրասպանհրէայսն ըստ բանի Տեառն որ ասէ՝ Եւ տաց զչարսփոխանակ Գերեզմանի նորա։ Զի վասն սրբոյ Գերեզմանինարժանի էին զպատիժս կրելոյ, ասէ Յօհան Ոսկեբերանն. ո՛չ զի թաղեցաւ, այլ զի ո՛չ տային թոյլ թաղել. վասնայն ոչ այնչափ խա՛չն դատապարտեաց զնոսա, որչափգերեզմա՛նն սուրբ։ Վասնորոյ պահպանեցաւ ՚իՏեառնէ՛ ամենասուրբ Գերեզմանն, բայց ո՛չ մնացխաղաղ ՚ի թշնամեացն հաւատոյ։ Քանզի պիղծնՅուլիանոս ո՛չ սակաւ աւերութիւնս արար ՚ի մէջտաճարիս, բայց ո՛չ իշխեաց ձեռնամուխ լինիլ սրբոյԳերեզմանին Տեառն. այլ զպատկերս չԱստուածոցնկանգնեալ՝ աղօթարան արար. եւ ո՛չ կարաց զայլ ինչանարգանս առնել։ Եւ Խոսրով թագաւորն պարսից որկամեցաւ քակել զՍուրբ Գերեզմանն՝ կուրացաւ ինքն եւզօրքն եւ ո՛չ կարացին գտանել զտեղին։ Վասնորոյզխաչն միայն գերի առեալ տարին, եւ մնաց ամենասուրբԳերեզմանն ազատ։ Եւ այլք ոմանք յայլազգեաց որքկամեցան խափանել զպաշտօն սրբոյ Գերեզմանին, պատուհասեալ լինէին յաներեւոյթ զօրութենէ սրբոյԳերեզմանին. մինչ զի ինքեանք սահմանեցինզփակակալս արքունական ռոճկիւ ՚ի պահպանութիւնսուրբ տաճարին։ Թողում եւ զայլսն որք կերպիւկերպիւ եւ զանազան հնարիւք անհետ առնել ջանայինզտեղի փրկութեան մերոյ եւ ո՛չ կարացին. այլ մնաց ՚իփառաւորութեան եւ ՚ի պայծառութեան. եւ ո՛չ երբէքպակասեցան դասք քրիստոնէից ՚ի ծառայութենէ եւ ՚իպաշտօնութենէ նորա բնաւ յաւիտեան։ Գոն եւ այլանթիւ եւ անհամար հրաշք եղեալ ՚ի Սուրբ Գերեզմանէնզոր գրեանք աստուածայինք պատմեն մեզ յայտնապէս։Որոց եւ սքանչելեաց մինն այս է, որ իբր զքարնմագնիս որ քարշէ զերկաթն, այսպէս յամենայն ամիքարշէ առ ինքն զսիրելի որդիսն իւր զհաւատացեալժողովուրդսն. որք պատուեն զնա եւ օրհնին ՚ի նմանէ։Ուստի նկատեա՛ նուրբ մտօք եւ տե՛ս զտիրական ծածուկզհրաշսն, եւ գոհացիր զՏեառնէ վասն սուրբ հաւատոյնոր շնորհեա՛լ է քեզ. եւ ըստ Յօբայ ասա՝ ԿարօտիմԳերեզմանին՝ արժանի արա զիս, Տէր, տեսանել զնա։