Վասն
Յովսեփայ
Գերեզմանին։
Սուրբն
Յովսէփ
որ
վկայի
՚ի
ՍուրբԱւետարանն
թէ՝
Արդա՛ր
էր
եւ
բարեգործ,
թաղեացզՏէրն
մեր
յիւր
պարտիզին
՚ի
Գերեզմանի
իւրոյ։Յետոյ
վասն
առաւել
սիրոյն
պատրաստեաց
միւս
այլԳերեզման
մի
անձին
իւրոյ
յետ
կոյս
սրբազնասուրբԳերեզմանին
յարեւմտեան
կողմանէ.
որ
գտանի
՚ի
մէջարեւմտեան
կամարին.
եւ
է՛
եկեղեցի
Ասորւոց.
եւայժմ
՚ի
ձեռս
մեր
է,
վերակոչեալ
ՍուրբԱստուածածին.
եւ
պատուի
մշտավառ
կանթեղօք
՚իմերայնոց։
Եւ
՚ի
չորեքշաբթի
պատարագ
մատչի։
Յարեւելս
այսմ
եկեղեցւոյս՝
կիցսրբազնասուրբ
Գերեզմանին
տեսանի
շէնք
միանյարմար.
առաստաղն
փայտեայ
սագաշէն,
հուպ
սրբոյկաթողիկէին
որ
ասի
սնարք։
Սորա
խորանն
է
կից
ՍրբոյԳերեզմանին
Քրիստոսի,
Թ
կամարացն
որ
շրջապատենզտէրունական
Գերեզմանաւն։
Ի
մէջ
հինգերորդկամարին
շինեալ
է
հեթմոյ
թագաւորին
մերոյ
լոկսեղան
մի
անծածկոյթ
պատարագամատոյց.
որ
յետոյ
ասի՚ի
նախնեաց
թէ՝
Տուաք
զսեղանս
զայս
Ղպթոց
ազգին.
որեւ
նոքա
յԵգիպտոս
ետուն
ժողովրդոց
մերոց
եկեղեցիմի
փոխան
սորա.
զի
ո՛չ
ունէաք
եկեղեցի
՚ի
Մըսր։
Եւյետոյ
իշխան
մի
Ղպթոց
եկեալ
շրջապատեաց
պատուհանօքեւ
դրամբ,
շինելով
իբրեւ
զմատուռ
տախտակամածեալզառաստաղն։
Ի
կարգս
երից
կամարաց
մերոց
որ
են
՚իսեղանն
Սրբոց
Իւղաբերից՝
յետ
կուսէ
նոցին
գոն
երեքկամարք
որ
էր
եկեղեցի
Հապէշից.
մնաց
ժամանակ
ինչ
՚իձեռս
մեր,
զի
է
՚ի
ներքոյ
վերնատանս
մերում.
եւ
զիդաւանակից
են
մեզ
եւ
եամախ
ազգիս
Հայոց,
բազումհրամանօք
հաստատեալք։
Այլ
յորժամ
անհետ
եղեն
՚իքաղաքէս
վասն
դժուարութեան
ճանապարհի
երկրինհապէշստանայ
եւ
հատան,
յետոյ
յոյնքն
բազումկաշառօք
ձեռամբ
առաջակայից
նոցին
որք
են
՚ի
դրունսարքունւոյն
իբրեւ
զանտէրունչ
մուլք
խլեցինզամենայն
մուլքս
Հապէշից.
եւ
տիրապետեցինվանորէից
նոցին
որ
մեզ
էր
անդ
ժառանգել
զնոսա։
Այլ՚ի
թոյլտուութենէ
եւ
կամ
յանհոգութենէ
կորեան
՚իձեռաց
մերոց.
եւ
ո՛չ
է
բազում
ժամանակ
յորմէ
հետէայս
եղեւ.
այլ
՚ի
ՌՃԵ
թուին
մերոյ
պատահեցաւ
իրսայս։
