Վասն
ճանապարհին
սրբոյ
քաղաքին
Երուսաղէմի։
Երկո՛ւ
են
ճանապարհք
սուրբ
քաղաքիսԵրուսաղէմի.
մինն
ծովով,
եւ
միւսն
ցամաքով։
Ծովուճանապարհն
՚ի
նաւ
եւ
՚ի
ղալիոն
մտեալ,
առաջնորդունելով
ինքեանց
զլաստափայտն
ապաւինութեան
զՍուրբԽաչն
պատուական՝
գան
հասանին
՚ի
նաւահանգիստնԵաֆայ։
Եւ
թէ
՚ի
մէջ
ծովու
լինի
ալէկոծութիւն
ինչ՝զայն
՚ի
հին
թշնամոյն
համարելի
է.
զի
՚ի
դժգոհալ
եւյուսահատութիւն
ձգիցէ
զմիամիտ
ուխտաւորքն։Վասնորոյ
պարտ
է
կատարել
հաւատով
աղօթել
սրտիմտօք.
Տէր
ողորմե՛ա
ասելով
զանձինս
՚ի
շնորհսսրբոց
տեղեաց
եւ
Սրբազնասուրբ
Գերեզմանինյանձնելով,
եւ
զսուրբ
Յակօբ
յօգնութիւն
կոչելով,
հաստատուն
յուսով
ակն
ունիլ
ազատութեան։
Որ
եւաներկբայ
հասանէ՛
Տէր
յօգնութիւն
իւրոց
ծառայիցորք
սրբութեամբ
եւ
միամտութեամբ
կարդան
զնա.
որպէսունիմք
զբազում
օրինակս
՚ի
պատմութեանց։
