Վասն
տեղեացն
որք
կան
՚ի
Ռամլացու
մինչեւ
ցԵրուսաղէմ։
Յելանելն
տէրունական
ուխտաւորաց
՚իՌամլայու՝
պարտին
զգուշութեամբ
շարժիլ
՚իճանապարհի.
զի
զազրատեսիլ
արապքն
եւ
ֆէլլահքն
իբրզկատաղի
շրջապատեն
զնոսա
վասն
դրամի։
Վասն
որոյպա՛րտ
է
որ
ուխտաւորն
բնաւ
զքսակ,
կամ
զոսկի
՚իծոցոյն
մի
հանցէ
՚ի
ճանապարհի
զի
մի՛
տեսեալխլիցեն։
Այլ
քառասուն
կամ
յիսուն
կտորս
՚իպատրաստի
ունիցի.
զի
մէկէն
կամ
երկուսէն
տացէ՛խստագոյն
պահանջողի,
եւ
մի՛
վնասիցի.
եւ
Տէրողորմեա՛
ասելով
ընթասցին։
Եւ
գիտել
պա՛րտ
է
զիյՌամլայու
մինչեւ
ցԵրուսաղէմ
տասն
ժամու
ճանապարհէ.
եւ
՚ի
ճանապարհին
երեւի
գիւղ
մի
որ
կոչի
Լաթրուն.
որ
ասի
յոմանց
գոլ
բնակութիւն
բարի
աւազակինԴեմասայ։
Եւ
՚ի
ձախակողմն
այսմ
բերդիս
տեսանիմըզկիթ
մի,
որ
էր
եկեղեցի
յանուն
Մակաբայեցոց
եօթնորդւոցն
որք
նահատակեցան
յԱնտիոքայ։
Եւ
ո՛չ
մտանենընդ
այն
քրիստոնեայք։
Եւ
անցանելով
զնոքօք
գան
՚ի
Չէշմէլիկոչեցեալ
գիւղն,
որ
հեռի
է
յԵրուսաղէմէ
Գ
ժամաւ։
Եւյաւանդութենէ
Լաթինացւոց
ասեն
թէ՝
Սա՛
է
Անաթովթքաղաքն
Երեմիայի
մարգարէին.
եւ
կայ
կառուցեալեկեղեցի
մի
յոյժ
գեղեցիկ
սրբատաշ
քարիւ.
բայցառաստաղն
փլեալ
է
եւ
տուն
ոչխարաց
արարեալ
են։
Ասի
՚իծերունեաց,
թէ՝
Եւ
՚ի
ժամանակս
քրիստոնէից
եկեալուխտաւորքն
աստ
արգիլանէին
առ
՚ի
խոստովանիլզմեղս.
եւ
մաքրեալ
հոգւով
ապա
մտանէին
՚ի
սուրբքաղաքս
Երուսաղէմ։
Անտի
յառաջ
ընթացեալ՝
կայ
գիւղմի
որ
կոչի
Ճիպ.
եւ
անդ
՚ի
ձորին
ասեն
Դաւիթ
սպանզԳողիագ.
որոյ
նշանն
յեզր
հեղեղատին
փլուցեալշինուածք
երեւին։
Որ
թուի
թէ՝
գոյ
եկեղեցի
ըստպատմագրին
լատինաց։
