Գիրք Պատմութեան Սրբոյ եւ մեծի Քաղաքիս Աստուծոյ Երուսաղէմիս, եւ Սրբոց Տնօրինականաց Տեղեաց Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի

Վասն տեղեաց եւ բնակութեանց որք կան ՚ի Սուրբն Յակոբ։

Պատրիարգարանն հայրապետին է՛ դարպասվերնատուն ՚ի հիւսիսային կողմն գաւթին. որ եւ ունիզմեծամեծ լուսամուտս որ հայի ՚ի սրահ մեծիեկեղեցւոյն. եւ է մեծ եւ ընդարձակ. ունելով ՚ի նամառանս եւ տնտեստունս, եւ այլ հարկաւոր տեղիքզարդարեալ վայելչութեամբ։ Աստ գան տէրունականուխտաւորք եւ տան զողորմութիւնս իւրեանց։ Եւմնացեալ խցերքն -բ կողմանց դասս դասս կազմեալքլուսամտօք. որք հային յարեւելս ՚ի վերայ գաւթին, եւ յարեւմուտս ՚ի վերայ մեծ դրանն եւ պարտիզին։Նաեւ տնտեստունն մեծ ունի զերկու մեծամեծ պխերիկս. որոց ՚ի մինն կայ շինեալ ՚ի վերայ օճախաց բնական -բմեծամեծ խալկինս. որ ՚ի Սուրբ Զատկին ՚ի նոսա եփենզմատաղս. եւ փուռն հացին հանապազեփեց. հացապանիւքեւ տնտեսիւք. որ բազմաշխատ խոնջմամբ օրըստօրէպատրաստեն զհաց եւ զկերակուր բազմածախ զահրէիւք. զոր Տէր Քրիստոս հեղցէ՛ եւ զեղցէ զիւր առատողորմութիւնն յօրհնեալ մառանն. եւ անպակաս լիցինբարիքն Աստուծոյ ՚ի նմանէ մինչեւ յաւիտեան։

Իսկ սեղանատունն է երկայն որոյ Բ կողմսնբազմին կարգաւորքն եւ միաբանքն. եւ է՛ յոյժ պայծառԹ լուսամուտս ունելով. եւ զպատկեր ընթրեացն Տեառնաւագ հինգշաբաթոջն նկարեալ. եւ բարձր տեղւոջամպիոնն ուր ընթեռնուն զճառընտիրն հանապազորդ։

Եւ գտանի ՚ի մէջ յարեւմտեան առաջինպատուհանին ջրախաղաց մի վայելուչ։ Եւ ամենեւին էսեղանս այս յոյժ գեղեցիկ եւ քաղցր. շինեալ ՚ի ԹՃԶԸթուին Հայոց. զոր Տէր ողորմեսցի շինողացն։ Իսկգինետունն է ներքնատուն կամարաշէն. որ եւ ՚ի ձեւեկեղեցւոյ ընդ արձակ տեսանի ՚ի վերայ չորից սեանցշինեալ։ Եւ ունի Բ դուռս. մինն բանի ՚ի հիւսիս, եւմիւսն բանի յարեւելս։ Ի վերայ արեւելեան դրանն որ էմերձ Սուրբ Մակարայ կոչեցեալ ջրհորոյն, գոյ քարմի, զոր անուանեն Սուրբ Նշան։ Ասի ՚ի նախնեաց թէ՝Սա՛ էր ճանապարհ փողոց. եւ դեւ մի ստէպ երեւէր անդվնասելով զմարդ եւ զկին։ Որոյ վասն ոմն ՚ի սրբոցնԱստուծոյ էօծ զքարն զայն որով հալածեցաւ դեւն յօրէյայնմանէ շնորհօքն Քրիստոսի. եւ մինչեւ ցայսօրՍուրբ Նշան կոչեն զտեղին զայն եւ զջրհորն ՚ի փառսնշանի խաչին Քրիստոսի։ Յայսմ ճանապարհէս գնան ՚իմոմատունն ուր ամ յամէ զբազում մոմս սպիտացուցանենսաղմոսիւք եւ օրհնութեամբ համայն կարգաւորօք եւմիաբանիւք։ Վասնորոյ չէ պարտ տէրունականուխտաւորաց առնուլ ՚ի դրսէ՛ յայլասեռից զմոմ։ Վասնաժնութեան եւ կամ վասն այլ իրաց։ Զի հայրապետքսրբոյ Աթոռոյս նզովք են եդեալ։ Եւ եթէ ո՛չ շահիցինյայսմանէ, ապա որո՞վ կարեն բաժանել այլազգեացզդեղին մոմս որ առաւել քան ԶԴՃ օխայ մոմ կու գնայ ՚իտարին։