Վասն
Տանն
Փարիսեցւոյն։
Յետուստ
կողմանէ
տանն
ծնողաց
ՍրբուհւոյԿուսին
՚ի
մէջ
արեւելից
եւ
հիւսիսոյ
յանկեանքաղաքիս
գտանի
տունն
փարիսեցոյն.
զորմէ
գրէ
սուրբնՂուկաս
թէ՝
Աղաչէր
զնա
ոմն
՚ի
փարիսեցւոց
զի
կերիցէճաշ
ընդ
նմա.
եւ
մտեալ
՚ի
տուն
փարիսեցւոյնբազմեցաւ։
Թէպէտ
անուն
փարիսեցւոյս
Սիմո՛ն
է,
բայցո՛չ
է
Բորոտն.
այլ
սա՛
էր
՚ի
մաքրոց
եւ
՚ի
գիտնոց
եւ՚ի
վարդապետացն
հրէից.
վասն
այն
եւ
չէ
հեռի
տունն՚ի
տաճարէն.
եւ
կինն
մեղաւոր
որ
էր
՚ի
քաղաքին՝զՄագդաղենացւոյն
ասեն։
Իբրեւ
գիտաց
եթէ
բազմեալ
է՚ի
տուն
փարիսեցւոյն,
բերեալ
շիշ
մի
իւղոյ
նարդեանազնուի,
կայր
յետոյ
առ
ոտն
նորա.
լայր,
եւարտասաուօքն
սկսաւ
թանալ
զոտս
նորա
եւ
օծանէրիւղովն։
Աստ
ասաց
Տէրն
մեր
զառակն
երկուցպարտապանաց
առ
սիմօն.
զի
մտօքն
տրտնջեաց
թէ,
զիա՞րդ
եթող
մերձենալ
մեղաւոր
կնոջս
առ
ինքն։
Իպատիւ
տեղւոյս
շինեալ
էր
աստ
եկեղեցի
մի
գեղեցիկ.
եւ
էր
վանք
ազգին
Ասորւոց.
զոր
այլազգիքն
առեալիւրացուցեալ
են։
Եւ
ցուցանեն
անդ
մերձ
ծառոյ
միոյզքար
մի
իբու
տպեցեալ
՚ի
նա
շաւիղ
ոտից
Տեառն։Սակայն
յուխտաւորաց
ո՛չ
ոք
հանդիպի
աստ
զի
անճանաչէ
եւ
մեկուսացեալ,
՚ի
մէջ
բազմախուռն
բնակութեանտաճկաց
գոլով։
