ՏԵՍԱՆԵՄՔ
՚Ի
ԿԱՐԳՍ
ԱՇԽԱՐՀԻ,
զի
բազում
անգամ
բազում
ինչ
իրք
՚ի
պակասիլ
եւ
՚ի
նուազիլ
իւրեանց`
նորոգ
իմն`
սկիզբն
առնեն
աճելոյ
եւ
զօրանալոյ,
երբեմն
հաւասարաչափ`
եւ
երբեմն
անհաւասար.
որպէս
եւ
ոմանք
՚ի
ծառոց
՚ի
տկարանալ
իւրեանց`
յողջ
մնացեալ
մասնէ
արմատոյն
շառաւիղս
ընձիւղեն,
եւ
՚ի
նոյն
եւս
ծառանան.
երբեմն
զօրաւոր
երեւեալ,
եւ
երբեմն
տկար:
Սմին
հանգոյն
է
տեսանել
եւ
յիշխանութեան
ազգին
Հայոց.
որ
՚ի
պակսիլ
՚ի
Բագրատունիսն`
՚ի
մասնէ
ինչ
արմատոյ
նոցին`
այսինքն
՚ի
Ռուբենէ,
որ
էր
մնացեալ
՚ի
սերնդոցն
Բագրատունեաց,
վերստին
շառաւիղեցաւ,
եւ
առ
սակաւ
զօրացեալ
մեծացաւ.
եւ
թագաւորական
շքով
եւս
պատուեցաւ
յերկիր
տէրութեան
Յունաց`
յաշխարհին
Կիւլիկեցւոց`
՚ի
սահմանակցութեան
փոքուն
Հայոց.
եւ
անուանեցաւ
իշխանութիւն
Ռուբինեանց,
եթէ
ոչ
առաւել
քան
զԲագրատունեացն,
բայց
եւ
ոչ
նուազ
քան
զնոցայն.
եւ
տեւեաց
ամս
իբր
երեքհարիւր:
Զայսր
իշխանութեան
զկարգ
ունիմք
դնել
առաջի
՚ի
հինգերորդ
յայս
գիրք,
յարելով
՚ի
նոյն
միանգամայն
ինչ
ինչ
եւ
զմասնաւոր
իշխանաց
Հայոց,
եւ
զյաջորդութենէ
կաթուղիկոսաց
՚ի
տէր
Բարսղէ
առաջնոյ
մինչեւ
՚ի
Թէոդորոս
Երկրորդ:
