ԳԼՈՒԽ
ԿԸ.
Յաղագս
հաստատութեան
Ազգային
Սահմանադրութեան
Հայոց:
(1860)
Յաւուրս
պատրիարքութեան
Մատթէոսի
հաստատեցան
ազգային
կրկին
ժողովք,
Հոգեւոր
եւ
Գերագոյն,
որպէս
պատմեցաք
անդր
՚ի
վեր.
այլ
ընտրութիւն
սոցա
ոչ
օրինաւոր
էր,
որպէս
արժան
է
լինել
ժողովրդական
կառավարութեանց.
վասնորոյ
խոհական
անձինք
կամելով
բառնալ
զանպատեհ
ընթացս
զայս
եւ
առ
՚ի
բարեկարգել
զազգային
իշխանութիւնս
ազգային
շնորհեալս
յառատագութ
կայսերաց
Օսմանեան
տէրութեան,
եւ
զձեւ
ազգային
իշխանութեանն,
որ
՚ի
սկզբանէ
հետէ
ժողովրդախառն
է,
սահմանադրել
եւ
կանոնաւորել:
Յայս
մեծ
գործ
վաստակեցան
ոչ
սակաւ
Օտեան
Գրիգոր,
Ռուսինեան,
Սէրվիչէն,
Ասլանեան
Ստեփան,
Բարունակ
Ֆէրուհ
խան,
Աղաթօն
Մկրտիչ,
Իւթիւճեան
Կարապետ,
Ալթուն
Տիւրրի,
Մինասեան
Մինաս,
եւայլք:
Աստ
դնեմք
զօրինակ
Սահմանադրութեանն
որ
՚ի
24
մայիսի
1860
միաձայն
հաւանութեամբ
ընկալաւ
ազգային
ընդհանուր
ժողովն
եւ
ստորագրութեամբք
վաւերացոյց,
մեք
կնքեմք
զընթացս
պատմութեանս,
յանձնլելով
պատմասէր
երիտասարդաց
յարատեւել
կամ
զվերջին
մասանց
պատմութեանս,
զորովք
մեք
համառօտիւ
անցեալ
եմք,
կամ
զանց
արարեալ,
լիուլի
տեղեկութիւնս
տալ: