Համով֊հոտով

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ԾԱԾՈՒԿ ՍԻՐՈՂԻ ԵՐԳ
       Դաշտի միջու խօրօտիկներ
Հըդրաց կ’իգան էգուց, ձորուց,
Քաղած են վարդ ու մանուշակ,
Անոյշ հոտ կ’իգէր ձեռներուց։
Մեռնիմ քըզի, սո՜ւրբ Թալալոս,
Հա՛ նա Շուշան ընձի խըսմաթ էնես։
Ես հըմալ եմ Շուշանի սիրո՜յն,
Ինչ մեղրէ մոմն էր դէմ գոլոյն։
Ես հալանէնք, ջուր դառանէնք,
Էնոր ակն ու աղբրունք խառնուէնք։
Կէս գիշերէն չուր ի մըկայ,
Աղջիկ, քո ձէն անոյշ կ’իգայ,
Աչքովդ, ձէնովդ զիս էրեցիր,
Քո սէրն ի վրէս թափեցիր։
Նախշուն մէզարով աղջիկ,
Ոսկի մազերով աղջիկ,
Քո սէրն հազարով աղջիկ։