Համով֊հոտով

ՍԻՐՈՂԻ ԵՐԳԵՐ
       Հերիք, աղջիկ, դուն եսըկի խեւցընես,
Մամիդ քեզի խիստ խօրօտիկ բերեր է։
Երես մ’ունիս շամս ու կամար կը նըմնի,
Տեսնողների կ’ըսեն ամիս նորեր է։
Վիզէ կապեր բօղմաջայ ոսկի փողերով,
Սլմասդրաշ կամար զմրուտ օղերով.
Իգայ տունէ պառկի ղումաշ տեղերով,
Ըմմըն ատեն իգայ զարդրման լաթերով։
Աչքիդ ծարրըման, յունքիդ աննըման,
Սիրոյդ զարկման էրեցիր եսի.
Անակն ու անկուման ողջ-ողջ գերեզման,
Չեմ գինայ՝ ի՛նչ աման ամնեցիր եսի։
Ջիրինտ էնեմ, վրադ կ’իգամ էլղարով,
Քեզի չեմ իտայ դակմայ հալերով.
Զար զօռով մօռով քովիդի գալով,
Զարկելով, ծեծելով, վարեցիր եսի։
       ***
       Կ’երթամ, կ’երթամ, հեռանիմ,
Ես քու դարդէն մեռանիմ.
Իմ սիրածէ կորուսի,
Հապա ես ընդո՞ւր անեմ։
Սիմ սրմալի ալ փուշի,
Աղջիկ սիրտս կը մաշի.
Մէկ տեսիդի չեմ իտայ
Հարիր հազար ղուրուշի։
Աղջի՛կ, մազիդ հիւսէիր,
Թունչիդ ռէհան քըսէիր,
Ելլայիր վարդի ծառին,
Բըլբուլի պէս խօսէիր։
Շալէ գլխուդ կ’ոլորտիս,
Հիալուս կ’անցնի սիրտիս.
Ակար եսի չըսիրես,
Աճէբ ի՞նչ մն’եղնայ հալիս։
Շըբաքէն էլեր կը հիայ,
Աչուըներէ կը բլբլայ.
Երթամ քովի մօտենամ,
Կը վախնամ էլնայ գըժայ։
Աղջիկ անունդ ի Թումայ,
Ծուցիդ երկու գումգումայ.
Եկո՛ ինծի խօ՛սք մի տուր,
Քեզի պըհէ սըրբ Թումա։
       Աղջիկ
       Իջայ զամզամին, մութ է,
Ճիվսի ընկաւ քութէ.
Աստըծու խաշմին իգաս,
Էս իրիկուն կիրակմուտք է։
Բաղչան իջեր խորոզէ,
Բաղչի քարէ լոլոզ է.
Կ’ուզեմ հալաջ մի սիրեմ,
Ռընտիկ եղնայ քօլօզէ։
Դէ, հերիք է քաշես շալիս,
Խօսք չեմ իտայ, մաշիս, հալուիս.
Կ’երթամ, պապուսի կ’ըսեմ,
Հերիք է, ետիս, առջիս։
       ***
       Նստեր է թոնտիրտունէ,
Երեսէ կարմիր տուն է.
Իգամ աչքիդի մօտենամ,
Եղնամ հոգուդի տունէ։
Նստեր է պատի տակէ,
Կը փէլլայ մաննուակէ.
Աչքով, յընքով կը կանչէ,
Ադլաս ընկողին տակն է։
Իջայ Չայի քընարէ,
Տեսայ աչքէ խումար է.
Աչքով եսի կը կանչէ,
Գինամ ինչու հըմար է։
       ***
       Աղջիկ, աղջիկ, իո՞ւր կ’ոլրտիս էրերուն,
Մամիդ ի՛նչ քաշեր է քեզի բերելուն.
Գըշեր քուն չէ քըներ օրան օրրելուն։
Աղջիկ, աղջիկ, իո՞ւրցէն կ’իգաս էրերուն,
Զարկւեր եմ ճակտնոցիդ քովերուն.
Կ’ուզեմ մազքեան կապեմ, իգամ քովիդի,
Ջատուներէ վրաս եղած ղատարուն։
Աղջիկ, աղջիկ, ժողվէ բէճիդ մազերէ,
Շատ կը սիրեմ երեսիդ համզաներէ,
Քեզի քիմի աղջիկ մի կ’ուզեմ, չեմ գըննայ,
Ակար գըննամ, կը քաշեմ իմ նազերէ։
Բօյիդի եասամի, երեսդի լալայ,
Խույդի, խելքդի շատ լաւ ու ալայ.
Խըղճուկ եմ, մի՛ բերեր գլխուսի բալայ։
Ես քեզի հիամ փառով,
Մէջքիդի բարակ ճարով.
Էլեր ես քաղքէն կ’երթաս,
Չես ըսեր՝ կեցի՛ բարով։