Համով֊հոտով

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Ազգագրութիւն Գեղարուեստական գրականութիւն

ՍԻՐՈՂՆԵՐ
       Տղան
       Ես սարէն կ’իջնէի,
Դու դռնիկդ բացիր,
Ձեռնիկդ ի ծոցիկդ տարար,
Ա՛խ ըրիր, լացիր։
Ես պաղի կտոր մ’էի,
Հալեցայ քո հրեղէն արտսունքով,
Ասի՝ դու զիս կը սիրես,
Կանչըցայ քո էշխի կըրակով։
Թէ դու զիս չէիր առներ,
Ինչո՞ւ լացիր, խաբեցիր,
Թ’ընծի եար չէիր եղներ,
Ինչո՞ւ դուռդ իմ առջեւ բացիր։
       Աղջիկ
       Սիրտդ տա՛ք արա, տըղա՛յ, մի՛ պաղեր,
Բուռ մի մազ իմ ծամիցն եմ կըտրեր, պահեր,
Նախշուն աղլուխի ճոթին եմ կապեր,
Իմ ատլաս կապայի ծոցի ջոբն եմ ծալեր, դըրեր,
Կապէն ի Վան քաղաք պահ եմ տուեր։
Թէ մարդ իրե, հետ կը ճամբեմ,
Թէ հաւք իրե, թեւը կը կապեմ։
Էկար ու ընցար, գիշեր չըմնացիր,
Շալդ ու շապիկդ թողիր, գընացիր,
Լըւամ, լըւամ՝ չիստըկի,
Վարդի ջըրով կ’իստըկի։
Բերնիս փուքով փոշին հանեմ,
Շուռ տամ ու ծալծալ անեմ։