Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Կարնոյ Առաջնորդ Յարութիւն վարդապետն ըստ հրամանի սրբ. վեհին եկն ի ս. Աթոռս, (որպէս ասացաւ յամսոյս Դ, ի թղթոջ մհ. Փիլիպպոսին ): Իսկ քահանայքն եւ իշխանքն տեղւոյն` ունելով ընդ միմեանս զվէճ եւ զխռովութիւնս վասն առաջնորդին, եւ այլ իրաց. մանաւանդ` վասն արդեանց եւ իրաւանց վանիցն եւ Առաջնորդին, գրեալ էին առ սրբ. վեհն զբազմակնիք թուղթս գանգատանաց ուրոյն. իշխանքն զքահանայիցն, ի ձեռն Առաջնորդին, ջատագով լինելով Առաջնորդին, եւ զհինգ քահանայս բանադրել խնդրելով. եւ քահանայքն զիշխանացն ի ձեռն յատուկ փայեկի: Եւ սրբ. վեհին ընթերցեալ զերկաքանչիւրոցն գրեալս, կարի զզուեցաւ զանհամութեանց նոցին, եւ անպատասխանի առնել կամեցաւ, քանզի` եւ յետ միջոցաւ ինչ` ի հարկէ զնոր Առաջնորդ էր յղելոց անդ :
       Ուստի` թուղթ գրեաց առ քահանայս առ իշխանսն Կարնոյ ի կարճոյ: Ծանուցանելով թէ` թուղթքն ձեր ինձ հասին, որոց թէպէտ չէի գրելոց զպատասխանիս բայց ի ստիպմանէ փայեկին զայսոսիկ ի կարճոյ գրեցի. զի իմասջիք թէ ` մեզ են հասեալ թուղթք ձեր: Իսկ յորժամ ժամանակ գտեալ զնոր Առաջնորդ յղեսցուք, յայնժամ գրելոց եմք ընդ զկանոնս եւ զպատուէրս վասն այդպիսեաց անկարգութեանց առ ի բառնալ ի միջոյ: Եւ սակաւ ինչ մեղադրութիւն, որք դմտածելով զխառնակութիւն եւ զվրդովումն ներկայիս` որովք եւ ինքեանք իսկ տոչորէին, այսպիսեաց տարաձայնութեաց պարապեալք` զգլուխ իւր եւս ցաւեցուցանէին: Իսկ ի քահանայից թղթոջն զայս եւս գրեաց ի լուսանցն թէ` զայսքանս այժմ առ հասարակութիւնդ ձեր գրեցաք, յետոյ առ ոմանս յատկացեալս յատկապէս եմք գրելոց: Փուսուլայ եւս փոքրիկ առ մհ. Փիլիպպոսն գրեաց սրբ. վեհն, զի այժմ լուաք թէ` Պարսիկք առեալ են զԲաղդատ, ուստի` գրեաց սմա, զի ծանուսցէ` փաշային, որովհետեւ միշտ զորպիսութիւնս խնդրէր նա ի սրբ. վեհէն: եւ թէ որպէս ասէին զկերպ առմանն, զայն եւս ծանոյց, գրելով թէ` այժմ այսպէս ասացին հաւաստելով, թէ յետոյ սուտ լինիցի, ոչ գիտեմք, սակայն` այսու ոճիւ զոր ասեն, երեւի գոլ տաւաստի: Զայս եւ զվերոյգրեալ Բ թուղթսն ուրոյն զմռեալ, ետուք Խլօ փայեկին անդուստ եկելոյ: Տանիլ տալ իւրաքանչիւրոցն: Որ ել ի դեկտեմբերի ԺԳ: