Թուղթ
գրեաց
սրբ.
վեհն
ի
Կարս
առ
Իպիշ
Բայրաղտարն
ի
պատասխանի
թղթոյն,
որ
գրեալ
էր
զանդէպ
խնդիր
իմն
առ
սրբ.
վեհն:
Զի
տղայքն
մեր`
որք
ի
հոկտեմբերի
ԺԳ
գնացին
ի
Կարս`
եւ
ի
ԻԸ
դարձան
անտի,
եկեալ
էին
ընդ
նոսա
քանի
մի
անձինք
ի
յուխտ,
որք
դարբին
էին,
եւ
Կարնեցիք:
Այժմ
սա
գրէր
թէ`
ձեր
տղայքն
որք
զայն
դարբին
Մհին
բերել
են
յայդր`
շուտով
յետս
յղեա,
զի
ընդ
նմա
հաշիւ
ունին
մեր
մարդիկքն:
Եւ
տղայոցն
թամբեհ
արա,
զի
այդպէս
բանս
մի
արասցեն.
զի
ի
գալն
աստ`
վասն
քոյդ
խաթերն
ոչ
ոք
ասէ
նոցա
ինչ:
Արդ
մինչ
այդպէս
առնեն,
լաւ
չառնէն.
մտածեա,
եւ
որ
ինչ
լաւ
է`
զայն
արա:
Վասնորոյ
եւ
սրբ.
վեհն
գրեաց
նմա
թէ`
այս
Աթոռոյս
եկօղ
եւ
գնացօղն
ո՞վ
որոնէ`
թէ
դու
ո՞վ
ես,
կամ
ուստի
եւս
եկեալ,
զի
այս
ուխտատեղի
է,
եւ
դրունքն
բաց,
ընդ
մի
դուռն
եկօղն
մտանէ`
եւ
ընդ
միւսն
գնացօղն
ելանէ:
Զայդպիսի
անպատեհ
բանս
մեր
մարդիկքն
ոչ
արարեալ
են,
եւ
ոչ
առնեն:
Ի
գալն
այտի
ուխտաւոր
անուամբ
եկեալ
են
ընդ
նոսա,
եւ
աստ
զուխտն
իւրեանց
արարեալ
եւ
ի
Բայազիտ
գնացեալ:
Ինչ
գիտէին
թէ
ով
են
եւ
ինչ
մարդ:
Այդ
կարծիքդ
ի
զուր
է
եւ
ի
մեր
մարդկանցն
հեռի:
Այսպէս
գրեալ`
յղեցաք
առ
նա
ընդ
նորին
գրաբեր
Թալնցի
տաճկին,
ի
դեկտեմբերի
ԻԱ: